ستاره‌ها در کهکشان راه شیری تنها نیستند. حدود ۱۰ درصد ماده مرئی در صفحه کهکشان به‌شکل گاز در محیط میان‌ستاره‌ای (ISM) وجود دارد. این محیط نقش مهمی در شکل‌گیری ستارگان و تکامل کهکشان ایفا می‌کند.
محیط میان‌ستاره‌ای یکنواخت نیست و در کهکشان پراکنده شده است. حتی نزدیک خورشید ما نیز این محیط تغییرات قابل‌توجهی نشان می‌دهد.
به‌طورکلی، تشخیص ISM محلی به‌دلیل رقیق و کم‌نور بودن آن بسیار دشوار است اما این گاز که عمدتاً هیدروژن است، نور ستارگان نزدیک در برخی طول‌موج‌های خاص را جذب می‌کند؛ به همین دلیل دانشمندان می‌توانند آن را شناسایی کنند.
در تصویر روز ناسا چه می‌بینیم؟
تصویر امروز ناسا نقشه‌ای از ISM محلی در شعاع ۲۰ سال نوری را نشان می‌دهد. این نقشه براساس مشاهدات و داده‌های کاوشگر IBEX تهیه شده است.
براساس این مشاهدات، خورشید ما میان ابر میان‌ستاره‌ای محلی حرکت می‌کند.
به گفته دانشمندان، احتمال می‌رود خورشید طی 10 هزار سال آینده از این ابر محلی خارج شود. این ابر بخشی از ساختار بزرگ‌تری به نام حباب محلی است که در گذشته بر اثر انفجارهای عظیم ابرنواختری شکل گرفته است.
اندازه‌گیری‌های IBEX نشان داده جهت جریان ذرات میان‌ستاره‌ای خنثی که از منظومه شمسی عبور می‌کنند، درحال تغییر است. این تغییر می‌تواند بر شرایط فضایی اطراف زمین و حتی میزان تابش‌های کیهانی که به ما می‌رسند، اثر بگذارد.
جزئیات بسیاری درباره ISM محلی همچنان ناشناخته مانده است؛ ازجمله نحوه توزیع، منشأ و تأثیر آن بر خورشید و زمین. این اطلاعات به درک بهتر محیط فضایی که منظومه شمسی در آن قرار دارد و تعاملات پیچیده بین بادهای خورشیدی و محیط میان‌ستاره‌ای کمک می‌کند.
source