سرنوشت لیگ برتر؛ فرار بزرگ

اختصاصی طرفداری | منچسترسیتی 0-4 تاتنهام هاتسپر. مات و مبهوت هستم. می‌دانستیم سیتی با مشکل مواجه بوده است، اما هیچ‌یک از ما انتظار چنین نتیجه‌ای را نداشت. شکست تحقیرآمیزی بود!

باخت در پنج بازی متوالی در این مرحله به‌اندازه کافی خجالت‌آور است، اما یادمان باشد سیتی در حیاط‌خلوت خود چنین شکستی را پذیرا شده است. با پیروزی لیورپول، تنها پس از ۱۲ بازی، سیتی ۸ امتیاز از قرمزها عقب است و هفته آینده باید در مقابل آن‌ها در آنفیلد قرار گیرد.

گواردیولا اعتراف کرد شکست در مقابل لیورپول به معنای خداحافظی با قهرمانی است. این یک روز سیاه در دوران سلطنت گواردیولا است؛ شاید تاریک‌ترین آن.

چیدمان لغات و کلمات مشکل به‌نظر می‌رسد، اما حقیقت این است: تاتنهام ۴ بار در اتحاد، توپ را به تور دوخت و سیتی هیچ پاسخی در مقابل آن نداشت. در دورانی که برای تیم پپ گواردیولا همه‌چیز یک ضربه و تلنگر به حساب می‌آمد، اکنون به یک بحران تبدیل شده است.

ولی نباید اعتبار اسپرز را نادیده بگیریم؛ آن‌ها به‌سادگی در تمام شب پرشور بودند. به‌راستی شبی باورنکردنی برای لندنی‌ها بود. آن‌ها قبل از گل دیرهنگام چهارم خود، سیتی را تحقیر کرده بودند. اما دست‌بردار نبودند و قصد داشتند نمک روی زخم قهرمان بی‌چون‌وچرای چهار سال گذشته بپاشند.

فقط به یاد بیاورید، تیمو ورنر چگونه از کنار کایل واکر گذشت، انگار اصلاً آنجا نیست. این خیلی وحشتناک بود؛ پایان مأموریتی درخشان برای خاتمه یک عملکرد استثنایی.

اتحاد خیلی زودتر از این گل خالی شده بود، حتی اگر سیتی، هرچقدر هم که عجیب به نظر برسد، کمی بهتر از هفته‌های گذشته بازی کرده بود. در این شرایط، قرارداد جدید پپ آن‌طور که انتظار می‌رفت، در نتیجه بازی تغییری حاصل نکرد.

پپ چیزهای زیادی برای فکر کردن دارد، خیلی بیشتر از غیبت رودری که پیش از بازی، توپ طلای خود را در برابر طرفداران سیتی به رخ کشید.

این رکوردی باورنکردنی است که سیتی پس از شکست مقابل تاتنهام به ثبت رسانده است. اسپرز با دو گل جیمز مدیسون، پدرو پورو و برنان جانسون، سیتی را به باخت خانگی نادری محکوم کرد. در تاتنهام، جیمز مدیسون عالی بود. زمانی که او این‌طور بازی می‌کند، هیچ بازیکن انگلیسی بهتری در لیگ وجود ندارد. حفظ این استانداردها به عهده اوست و مطمئنم با حفظ آن، جایی در تیم توخل برای خود دست‌وپا خواهد کرد.

قهرمان، پیش از شکست شوکه‌کننده روز شنبه، ۵۲ بازی بدون شکست در اتحاد داشت. آخرین باخت خانگی آن‌ها در لیگ برتر برابر برنتفورد در نوامبر ۲۰۲۲ بود که ایوان تونی در دقیقه ۹۸ گل پیروزی را زده بود. این باخت همچنین بزرگ‌ترین شکست خانگی سیتی از زمان مهاجرت از مین رود به اتحاد در سال ۲۰۰۳ است؛ چنان‌که سنگین‌ترین شکستی است که گواردیولا تاکنون متحمل شده است.

باخت شنبه شب، همچنین پنجمین باخت متوالی قهرمان در تمامی رقابت‌ها بود؛ طولانی‌ترین دوره در ۱۷ سال سابقه مدیریتی گواردیولا، آن‌هم تنها چند روز پس از تمدید قراردادش تا سال ۲۰۲۶. در حالی که هواداران اسپرز از عملکرد تیم خود که تا رده ششم جدول صعود کرده بودند، در پوست نمی‌گنجیدند، با صدای رسا و بلندی که در اتحاد طنین‌انداز شده بود، خطاب به مرد معروف اسپانیایی شعار «تو صبح اخراج می‌شوی!» را می‌خواندند.

تا پیش از این دیدار مقابل تاتنهام، گواردیولا این را هرگز تجربه نکرده بود. شعار تمسخرآمیز در اطراف اتحاد به صدا درآمده بود و سیتی مستأصل و وامانده هیچ انگیزه‌ای برای مبارزه نداشت. گل دقیقه ۹۳ برنان جانسون، خنجر به بدن تیمی بود که پیش از این جان داده بود؛ زمانی که تقریباً استادیوم از هواداران سیتی خالی شده بود. آن‌ها تحمل عذاب تیم و مربی برجسته خود را نداشتند.

سرمربی سیتی در صحبت با بی‌بی‌سی گفت:

در این مرحله ما از نظر دفاعی شکننده هستیم. واقعاً خوب شروع کردیم، اما نتوانستیم گلزنی کنیم و بعد گل خوردیم. پس از آن، گل‌های زیادی را واگذار کردیم که در حال حاضر، از نظر احساسی، قبول آن دشوار است.

گواردیولا پس از آن اعتراف کرد که تیمش از نظر دفاعی شکننده است و بازیکنانش را به چالش کشید تا از یک شکست دیگر جلوگیری کنند.

در طول هشت سال، ما هرگز چنین شرایطی را تجربه نکرده‌ایم. ولی زندگی چنین است. اکنون باید آن را بپذیریم و با پیروزی در بازی‌های پیش رو، به‌ویژه بازی بعدی، این دوره را پشت سر بگذاریم.

گواردیولا در مورد مبارزه و عکس‌العمل بازیکنانش افزود:

وقتی پیروز می‌شویم، خوشحالیم و وقتی می‌بازیم، نگران. طبیعی است. اگر آنها یا من نگران نباشیم، مشکل ایجاد می‌شود. ما به این وضعیت عادت نداریم، اما این چیزی است که ما با آن مواجه‌ایم. خواهیم ایستاد و آنچه را که باید، انجام خواهیم داد.

سیتی با میزبانی از تیم هلندی فاینورد در لیگ قهرمانان اروپا در روز سه‌شنبه، به دنبال پایان دادن به فرم ضعیف خود و بازگشت به مسیرهای پیروزی خواهد بود. این امر اجتناب‌ناپذیر است. در حالی‌ که دیدار بعدی آن‌ها مقابل لیورپول، فینال زودرسی در لیگ برتر است و ۳ امتیاز دیدار آنفیلد حیاتی‌تر از آن است که تصورش را داریم. تکلیف لیگی که این روزها با برد و باخت همه تیم‌ها همراه است، این دیدار را بسیار کلیدی برای هر دو تیم به شمار می‌آورد.

با وجود اینکه سیتی برای گلزنی بیش از حد به ارلینگ هالند متکی است، بزرگ‌ترین نگرانی آن‌ها این است؛ اسپرز چقدر آسان موفق شد در مقابل آن‌ها بازی کند.

وقتی تیم پپ در اوج بود، حتی جادوگران تکنیکی او، مانند داوید سیلوا، به‌سختی تلاش می‌کردند تا حریفان را از کار بیندازند. سیتی بهترین تیم پرسینگ، به همراه تیم لیورپول یورگن کلوپ، بهترین تیم‌هایی بودند که حریفان را در تمامی نقاط چنان پرس می‌کردند و آن‌قدر تحت فشار قرار می‌دادند که حریفان نمی‌توانستند مقابل آن‌ها مقاومت کنند.

در دیدار با اسپرز، ما هیچ‌یک از آن مشخصه‌های تیم گواردیولا را ندیدیم. لازم نیست نابغه باشید تا بفهمیم غیبت رودری ضربه بزرگی خواهد بود، اما هیچ‌کس پیش‌بینی نمی‌کرد سیتی تا این حد از نظر دفاعی نزول کند.

اسپرز دوید و دوید و دوید و به‌راحتی سیتی را پشت سر گذاشت. برخی از بازیکنان سیتی چیزی بیش از حد بازیکنانی تنبل و خنثی عمل کردند. جایی‌که ایلکای گوندوعان به جیمز مدیسون اجازه داد تا از او بگذرد و گل بزند، یک قصور اساسی در انجام وظیفه بود. اما گوندوعان تنها مقصر و متهم نبود.

دو عامل برای قرار گرفتن در این شرایط وجود دارد؛ اولاً، سیتی مدت‌هاست بی‌دردسر در منطقه آسایش قرار دارد و برای مدتی طولانی فقط پیروز شده است. ثانیاً، به نظر می‌رسد از نظر فیزیک بدنی کم آورده‌اند.

کایل واکر مثال خوبی است. بازی او متکی به سرعت و فیزیک بدنی‌اش است. اگرچه تحسین‌برانگیز است که واکر زود از مصدومیت بازگشت، زیرا تیم به او نیاز داشت، اما اصلاً در سطح معمول خود نیست.

احتمالاً گواردیولا قبل از بازی بزرگ یکشنبه آینده در لیورپول تلاش خواهد کرد روی نحوه بازی بدون توپ تیمش کار کند.

فارغ از خلاقیت، امکان ندارد در این سطح زنده بمانید مگر اینکه جنبه «سخت و کثیف» فوتبال، که شامل ردیابی بی‌وقفه، محدود کردن فضا و سازماندهی تمامی مجموعه است، رعایت شود.

می‌توانید ببینید رئیس سیتی در حال جست‌وجو برای پاسخ است. گواردیولا مرتباً سیستم دفاعی خود را تغییر می‌دهد. حتی در نیمه بازی روز شنبه، او با انتقال ریکو لوئیس به‌عنوان هافبک مرکزی، به جای ۴-۴-۱-۱، به سیستم ۴-۳-۳ روی آورد.

ضمن آنکه تشویش و نگرانی در خط حمله هم وجود دارد. هالند نیمی از گل‌های تیم را به خود اختصاص داده است. وقت آن است دیگران پا به جلو بگذارند. البته تقریباً مطمئن هستیم گواردیولا می‌تواند معمای خط حمله را حل کند، مشروط بر اینکه کوین دی بروین به‌سرعت در ترکیب اصلی تیم قرار گیرد. بازیکن بلژیکی وقتی مقابل اسپرز به میدان آمد، تیزبین بود، ولی با اوضاع بد دفاعی، کار از کار گذشته بود.

سیتی به خاطر عملکردهایش در نیمه دوم فصل شهرت دارد، اما افت تیم اینک به بحرانی تبدیل شده است. و اگر لیورپول هفته آینده سیتی را شکست دهد، با ۱۱ امتیاز برتری، در صدر جدول موقعیت خود را تحکیم خواهد کرد. این اختلاف حتی برای شعبده‌باز بزرگی از کاتالونیا چون پپ گواردیولا و متخصصان فرارهای بزرگ مانند سیتی نیز بزرگ‌تر از آن خواهد بود که قادر باشند خود را از مخمصه رهایی بخشند.

این، فراری بزرگ‌تر از «فرار بزرگ» با تمامی ستارگان زیاد فیلم، تحت رهبری «ریچارد آتن‌برو/بارتلت، ایکس بزرگ» به کارگردانی جان استرجس خواهد بود.

ساوتهمپتون 2-3 لیورپول

با فشرده شدن گلوی منچسترسیتی در این فصل عجیب، زمانی طولانی در دیدار روز یکشنبه وجود داشت که به نظر می‌رسید لیورپول قصد دارد تیر را به پای خود شلیک کند و به جای بستن پرونده تیم قعر جدول، در دست‌انداز و دردسر بزرگی افتاده است. و طبیعتاً باز هم این مو صلاح بود که پرونده چنین دیوانگی و خطای عظیمی را جمع‌وجور کرد و بست!

لیورپول بدون او کجا قرار داشت؟ این سؤالی است که با کاهش زمان قرارداد او فوریت پیدا کرده است، به‌ویژه وقتی پاسخ‌های او تا این حد قانع‌کننده است! واقعاً تعجب می‌کنید چه چیزی باعث شده تصمیم‌گیرندگان باشگاه تا این حد در پرونده صلاح و سپس ویرجیل فان دایک و ترنت الکساندر آرنولد تعلل به خرج دهند.

سهم صلاح در اینجا قطعی، روشن و مبرهن بود؛ قرار دادن لیورپول در صدر جدول با اختلاف ۸ امتیاز و هم ختم غائله و جلوگیری از شرمساری قرمزها.

ساوتهمپتون، جایی در میان مرگ و زندگی در لیگ برتر، به‌عنوان باشگاه انتهای جدول، پس از ۵۶ دقیقه پیش افتاد. نگران‌کننده‌تر اینکه تیم راسل مارتین حتی فوتبال غیرممکنی را ایجاد نکرده بود تا از لیورپول جلو بیفتد. آنها جسور و شجاع بودند، اما اشتباهات بی‌شماری را پشت سر می‌گذاشتند و لیورپول اقدام به هیچ‌گونه تنبیهی نمی‌کرد. آن‌ها به سستی، تنبلی، رخوت‌طلبی و حتی قدری خشنود و از خودراضی به نظر می‌رسیدند.

دومینیک سوبوسلای در نیمه اول به‌شدت محو شده بود، و یافتن اشتباهات لیورپول کار سختی نبود. باز بودن مناطق خطر در برابر ساوتهمپتونی که قبل از این بازی تنها ۷ گل به ثبت رسانده بود و به نظر می‌رسید سقوطشان قطعی است، از دید هر فوتبال‌دوستی پوشیده نبود.

اما بعد صلاح از خواب بیدار شد و همه را هم بیدار کرد. اول، گل اول او مقابل الکس مک‌کارتی. خدا می‌داند که این یک ضربه سنگین به توپ بود یا قصد عمدی؟ هرچند مطمئناً حالا باید شک و تردید را در برابر او کنار بگذاریم!

سپس ضربه پنالتی به لیورپول رسید و در حالی که ضربه صلاح به زیبایی به تور نشست، او پیراهن خود را از تنش درآورد. اندام او نشان از آمادگی کاملی داشت و ما امیدوار شدیم حسابداران لیورپول در نوشتن اعداد مورد درخواست او سریع‌تر عمل کنند. آمار او مستحق آن مبالغ است؛ ۱۲ گل و ۱۰ پاس گل در ۱۸ بازی در تمام رقابت‌ها حیرت‌انگیز است و فقط افراد بی‌مغز با اشاره به ۳۲ سال سن او در انعقاد قرارداد جدید تردید به خود راه می‌دهند.

در تصویری بزرگ‌تر، لازم است یک بار دیگر اشاره کنیم آرنه اسلوت در جایگزینی یورگن کلوپ که کار غیرممکن به نظر می‌رسید، چقدر خوب عمل کرده است. مسلم است بازی‌های اولیه او خوب پیش رفته است و برخوردهای آتی طی سه روز با رئال مادرید و سیتی چیزهای بیشتری به ما خواهد گفت، اما بدون شک این یک وارونگی باشکوه، خارج از انتظارات حتی خوش‌بینان بوده است.

با این حال، آخرین برد لیورپول با این فکر همراه شد؛ پیروزی سخت‌تر از آن چیزی که تصورش را داشتیم، به‌دست آمد.

بعد از نتیجه ۱-۲، اسلوت با دو تغییر پاسخ داد؛ مک‌آلیستر و لوئیس دیاز را وارد زمین کرد و فشار قرمزها افزایش یافت و با گل تساوی صلاح به اوج رسید. خطای هند یوکی سوگاوارا برای یک پنالتی در دقیقه ۸۳ به صلاح این فرصت را داد تا استدلال، دلایل و خواسته‌های خود را برای یک قرارداد جدید با قدرت بیشتری مطرح کند. او مثل همیشه از شانس خود استفاده کرد.

آنچه در حال حاضر برای لیورپول حائز اهمیت است، در یک کلام خلاصه می‌شود؛ قرمزها باید از بی‌توجهی، کم‌کاری و عدم تمرکز روی آنچه در دستان خود دارند، به‌شدت اجتناب کنند. با شرایط این فصل، مهم نیست حریف شما تیمی از بالای جدول یا پایین آن باشد؛ هرگونه تعلل با مجازات سختی همراه خواهد شد.

لیورپول در موقعیت خوبی قرار دارد. موافق باشیم یا نباشیم، سرنوشت فصل و قهرمانی لیگ برتر در دستان مردان قرمزپوش مرسی‌ساید قرار دارد. آیا شاهد فرار بزرگ لیورپول خواهیم بود یا سیتی از مخمصه بزرگ، فرار غیرممکن دیگری را انجام خواهد داد؟