فریدون فرخزاد
دوستی، از وابستگی‌ها تغذیه می‌کند، مخصوصا زمانی که بچه هستیم..سال‌های کلیدی بین ده سالگی تا هجده سالگی هستند، در این زمان می‌توانید تبدیل به رفقایی برای تمام عمر شوید. از آن‌جایی که به خاطر فوتبال خانه را زود ترک کردم، رابطه‌ام با دوستانم خیلی کم شد، اما آن‌ها را از دست ندادم. وقتی بعد از مدتها به خانه می‌رفتم، با وجود این‌که هفته‌ها ندیده بودمشان، انگار همین پنج دقیقه پیش باهم صحبت کرده بودیم.
چنان درک عمیقی بین ما وجود دارد که حتی آن را میان قهرمانانی که در فینال جام جهانی بازی می‌کنند هم نمی‌بینید. حتی اگر یکدیگر را سالی یکبار ببینیم، آن‌ها همیشه در قلبم هستند و من هم همیشه در قلب آن‌ها…
( تکه ای از کتاب دوباره فوتبال به قلم الکس دلپیرو)
source