تحلیل بازی پرسپولیس و ذوب آهن؛ موتور تیم گاریدو دیر روشن شد، ربیعی اسلحه مخفی رو کرد!

طرفداری | پرسپولیس در گام نخست مقابل ذوب آهن متوقف شد. در این مطلب به تحلیل افتتاحیه لیگ پرداختیم؛ 

ترکیب پرسپولیس:

آلکسیس گندوز، فرشاد فرجی، حسین کنعانی، ایوب العملود، وحید امیدی، مسعود ریگی، سروش رفیعی، فرشاد احمد زاده، سعید صادقی، عیسی آل‌کثیر و علی علیپور

سرمربی: خوان گاریدو

گاریدو تیمش را با آرایش 2-4-4 (در بیلدآپ به صورت 2-2-2-4) روانه میدان کرد تا بتوانند به همان شکلی که سبک قالب همیشگی تیم هست و بازیکنها آشنا هستند شروع کند برای بازپس گیری و بازیسازی سریعتر قرمزها در هنگامی که حالت هجومی به قصد توپهای بلند از دفاع به حمله که کاملا مشخص بود به کنعانی سپرده شده فرمت 2-3-2-3 داشتند. او 3 پاس بلند با هدف ارسال کرد مثل پاسهای دفاع به حمله ای که در 2 بازی متفاوت ملی هم از او دیده بودیم که هر سه موثر بودند و به مقصد رسیدند. یکی از این پاسها به ضربه سر خطرناک تبدیل شد یکی با حرکت تکنیکی و سر توپ زیبای سعید صادقی به گل و دیگری هم به یک فرار خطرناک از جناح راست حتی در لحظه های پایانی هم خود کنعانی باز تلاش کرد با سر دروازه را باز کند که به بیرون زد. با اینکه در همان اولین موقعیت بازی یک گل غیر منتظره روی یک پرتاب دیدنی به ثمر رسید اما پرسپولیس از دقیقه 35 کاملا یک تیم دیگر بود که تازه گرم شده و توانسته بازی را در اختیار بگیرد. فشازهای هجومی 10 دقیقه پایانی نیمه اول کاملا متفاوت با تمام نیمه اول بود همین اتفاق از نیمه دوم تا دقیقه 55 هم ادمه داشت اما هرچه گذشت کمی خستگی بدنی در بازیکنان پرسپولیس دیده می شد کاملا اثر گذار بود تا ذوب آهن ربیعی از دقیقه 69 تا 80 به چشم بیاید و توپهای متفاوت به محوطه پرسپولیس 2 موقعیت خطرناک به وجود آورد.

نکته دیگر در تحلیل این بازی عملکرد العملود بود که بنظر می آید کیفیت لازم را داشته باشد و بتواند در کانالهای کناری موثر واقع شود و هنوز تصمیم گیری زود است چون کاملا مشخص بود نیاز به زمان دارد. 

ترکیب ذوب آهن:

پارسا جعفری، سید محمد قریشی، فریبرز گرامی، رامتین سلیمان‌زاده، گریگول چابرادزه، امیرحسین جدی، کمال کامیابی نیا، فردین یوسفی، محسن آذرباد، مجید علیاری و امید لطیفی

سرمربی: محمد ربیعی

ربیعی متفاوت با سال گذشته که 1-2-3-4 بازی میکرد اینبار همین سیستم را با توجه به قرار گیری بازیکنانش در موقعیت صاحب توپ به 2-3-1-4 و در حالت تدافعی به 1-4-1-4 تغییر می داد. دلیل این برنامه جلوگیری از ضد حمله خوردن هنگام لو رفتن توپ در زمان حمله و تسریع در پرس از بالای حریف برای جلوگیری از بازیسازی بود و دیگری هم دلیلش حفظ و افزایش توانایی بایکنان برای از کار انداختن جناحین سرعتی بود سیستمی که بعد از ورود اورونوف به دلیل شرایط بدنی در مقاطعی هم توپهایی از آن عبور کرد ودر بعضی صحنه ها کند عمل میکرد ربیعی تقزیبا آنالیز همه چیز را کرده بود به جز اسلحه مخفی گاریدو یعنی پاسهای بلند دفاع به حمله کنعانی و برعکس گاریدو هم فکر همه چیز را کرده بود به جز سلاح مخفی ربیعی یعنی منجنیقی به نام قریشی با یک پرتاب اوتی که شاید هم گاریدو و هم همه خارجیهای درون زمین که اولین بار بود در لیگ ما فوتبال بازی می کنند را در همان ثانیه های اول سورپرایز ویژه ای کرد.

به هر حال با تمام اتفاقات این بازی 1-1 امتیازاتش تقسیم شد تا هم ذوب آهن 1 امتیاز ارزشمند از مدافع عنوان قهرمانی کسب کند و هم پرسپولیس برای 19 امین سال متوالی افتتاحیه لیگ را بدون باخت شروع کند رکوردی منحصر به فرد که اگر سال بعد تکرار شود میتواند به دو دهه رسد.

بازی به نظر پرنوسان می آمد به جز دقیقه 35 تا 45 که پرسپولیس بی امان فشار آورد و کاملا سوار بازی بود. در کل بازی دیده نشد تیمی بتواند 10 دقیقه به صورت کامل و با تسلط تمام بازی را کنترل کند یا حملاتش و برنامه هایش را به حریف تحمیل کند. پاسها و اشتباهات فردی اثرگذار هم دیده می شد که شاید اگر هرکس فرصت طلب بود می توانست نتیجه طور دیگر رقم بخورد به هرحال اولین هفته لیگ است و هر امتیازی برای هر تیمی می تواند در آخر بسیار اثرگذار باشد چه از دست دادنش چه به دست آوردنش و اینکه بنظر می آمد پرسپولیس مدت کوتاهی احتیاج به جا افتادن ترکیبش دارد. 

خیلی حرفها می توان زد، خیلی خیلی انتقادها می توان کرد که حتی به تیمها و باشگاهها هم وارد نیست به عوامل برگذاری لیگ و فدراسیون و ورزش کشور مرتبط می شود؛ از ناهماهنگی ها و تکلیف اینکه کدام مسابقات var دارد کدام ندارند گرفته تا تازه به یاد درست کردن چمن و استادیوم ها افتادن انگار به این شکل پیش می رود که تا شخصی یا مسئولی از AFC نیاید و نگوید که اگر این اقدامات انجام نگیرد جریمه و محرومتان می کنیم، هیچ حرکتی انجام نمی شود. البته که این اتفاقها که هرکس در ایران فوتبال دنبال می کند یا بازی کرده به آن مشرف است چیز جدیدی هم نیست. شاید مقداری تشدید شده و واضح تر برای عموم باشد اما برای اهالی که در دل فوتبال به سر می برند عجیب نیست.