طرفداری | در حالی که آلیوشا آسانوویچ از نیمه زمین خودی پاس قطری دقیقی ارسال می‌کرد، پیتر اشمایکل با اضطراب به عقب می‌دوید. پاس به داور شوکر رسید که در سمت چپ زمین حضور داشت. او توپ را با گامی بلند و خارق‌العاده کنترل کرد و با پای راست خود به سمت بدنش کشید و سپس آن را با ضربه‌ای به گوشه چپ محوطه جریمه دانمارک جلو انداخت. بعد از آن، شوکر وارد محوطه جریمه شد. زمانی‌که یس هوگ به سمت او آمد و اشمایکل در محوطه شش قدم ایستاده بود، شوکر با پای چپ، ضربه‌ای چیپ و زیبا به توپ زد.
به محض اینکه توپ از پای شوکر جدا شد، همه می‌دانستند که اشمایکل نمی‌تواند جلوی گل سوم کرواسی در این بازی را بگیرد. اشمایکل، که احتمالاً در آن زمان بهترین دروازه‌بان جهان بود، تنها توانست سرش را برگرداند و نظاره‌گر حرکت آرام و زیبای توپ در هوا باشد که در نهایت به تور دروازه نشست. او سپس به‌شکلی دراماتیک روی زمین زانو زد.
در شادی شوکر پس از این گل، تصویری به‌یادماندنی از او ثبت شد. چهره‌ای که گویی نشان‌گر احساس رهایی تمام ملت کرواسی بود. او زیباترین پایان ممکن به نمایش حیرت‌انگیز تیم کرواسی و البته خودش را جشن می‌گرفت. پس از آن لبخند زیبایی زد، چرخشی ۳۶۰ درجه‌ای داشت، دست راستش را بلند کرد، دست چپش را پشت کمرش گذاشت و به احترام این لحظه‌ی شکوهمند، سلامی نظامی داد.
در یورو ۹۶، همه عاشق کرواسی شده بودند. پیراهن‌های شطرنجی قرمز و سفید، شور و اشتیاقی که از حضور در اولین تورنمنت ملی‌شان پس از استقلال از یوگسلاوی داشتند، همگی باعث محبوبیت این تیم شده بود. آنها فوتبالی روان و تماشایی ارائه می‌کردند که با امیدهای ملتی که به تازگی دوباره متولد شده بود، هم‌خوانی داشت. شوکر به نماد این تیم تبدیل شده بود. اگرچه آنها در مرحله یک‌چهارم نهایی نتوانستند آلمان را شکست دهند، اما تصویرشان به‌عنوان به‌یادماندنی‌ترین خاطره‌ی این تورنمنت، در ذهن فوتبال‌دوستان باقی ماند.
نشانه‌های موفقیت کرواسی پیش از این هم مشخص شده بود و نباید آنها را همان «پدیده غافلگیرکننده»ای ببینیم که همه تصور می‌کردند. در نوامبر ۱۹۹۴، آنها برای بازی‌های مقدماتی به پالرمو سفر کردند و با نتیجه ۲-۱ ایتالیا را شکست دادند؛ شوکر هر دو گل کرواسی را به ثمر رساند. او در دیدار برگشت نیز در اکتبر سال بعد در اشپیلت گلزنی کرد و در مجموع ۱۲ گل در بازی‌های مقدماتی یورو ۱۹۹۶ به‌ثمر رساند. کرواسی که تا سال ۱۹۹۳ به عضویت فیفا و یوفا در نیامده بود، برای اولین بار در مرحله مقدماتی یکی از تورنمنت‌های بزرگ ملی شرکت می‌کرد.
دو سال بعد، در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، بدون شک شوکر در اوج دوران بازی‌اش قرار داشت. پس از پنج سال موفق در سویا، عملکرد درخشان شوکر در یورو ۱۹۹۶، رئال مادرید را متقاعد کرد تا او را جذب کند. او در اولین فصل حضورش در سانتیاگو برنابئو، فاتح لالیگا شد و یک سال بعد در آمستردام آرنا و در فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل یوونتوس، به‌عنوان یک تعویضی دیرهنگام وارد زمین شد و در نهایت عنوان قهرمانی اروپا را هم کسب کرد.
در فرانسه، کرواسی دیگر «پدیده‌ای غافلگیرکننده» نبود. بااین‌حال، تیم‌های بزرگ همچنان برابر آنها به مشکل می‌خوردند، خصوصاً که شوکر در فرم فوق‌العاده‌ای قرار داشت. گل‌های او در مرحله گروهی مقابل جامائیکا و ژاپن، با گلزنی‌اش در دیدار یک‌هشتم نهایی مقابل رومانی و در جریان پیروزی ۳-۰ کرواسی مقابل آلمان در مرحله یک‌چهارم نهایی ادامه پیدا کرد.
در نهایت، رؤیای کرواسی در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، سرنوشت مشابهی با یورو ۱۹۹۶ پیدا کرد؛ شکست مقابل تیم قهرمان. در نیمه‌نهایی مقابل فرانسه‌ی میزبان، کرواسی و شوکر باز هم اولین گل بازی را زدند، اما لیلیان تورام به قهرمان غیرمنتظره آبی‌ها تبدیل شد و میزبان را راهی فینال کرد.
کرواسی به کارش در جام جهانی با یک پیروزی پایان داد؛ آنها هلند را شکست دادند تا با احساس خوبی به خانه برگردند. بار دیگر، شوکر گلزنی کرد؛ این‌بار گلی زد که او را به‌عنوان آقای گل این رقابت‌ها به کفش طلای جام جهانی رساند. همه‌ی این‌ها درحالی رقم خورد که او هشت سال پیش به‌عنوان بخشی از لیست تیم ملی یوگسلاوی در جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا حتی یک دقیقه هم بازی نکرده بود.
پس از فرانسه‌ی ۹۸، شوکر یک فصل دیگر در سانتیاگو برنابئو ماند و در نهایت به آرسنال پیوست، جایی‌که به فینال جام یوفا در سال ۲۰۰۰ رسید و در دقایق پایانی برای ضربات پنالتی وارد زمین شد اما پنالتی‌اش را از دست داد.
در واقع، فرانسه‌ی ۹۸ آخرین نمایش بزرگ دوران حرفه‌ای شوکر بود. در آرسنال، وست هم و مونیخ ۱۸۶۰ شاهد سایه‌ای از دوران اوج شوکر بودیم. او یک جام جهانی دیگر را در سال ۲۰۰۲، با تأثیرگذاری کمتر پشت‌سر گذاشت. بااین‌حال، هیچ‌یک از این‌ها خاطرات فراموش‌نشدنی شوکر در تورنمنت‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۹۸ را تحت‌تأثیر قرار نمی‌دهد. گل بی‌نظیر شوکر برابر پیتر اشمایکل و دانمارک و درخشش در جام جهانی ۱۹۹۸، او را به‌راحتی در بین بهترین‌های تاریخ فوتبال کرواسی قرار می‌دهد.
برگردان یادداشت استیون اسکرگ از These Football Times
گل چیپ زیبای داور شوکر به پیتر اشمایکل در یورو ۹۶
source