ارواح گمشده در مه

اختصاصی طرفداری | کریسمس فرا رسیده و فوتبال در بسیاری از نقاط قاره اروپا تعطیل شده است اما در انگلیس به‌سان رسم همه سال‌های گذشته، فوتبال در بالاترین سطح و شدت خود جریان دارد و در بازی‌های باکسینگ دی، نتایجی جالب رقم خورد از جمله تساوی ناامیدکننده منچسترسیتی، باخت بحران‌آفرین منچستریونایتد و پیروزی کلیدی لیورپول برای حفظ صدر جدول. مروری داریم روی نتایج برجسته بازی‌های باکسینگ دی در لیگ برتر انگلیس. 

گرگ‌های گرسنه؛ وولورهمپتون 2-0 منچستریونایتد

در یک نیم‌فصل اول ناامیدکننده، منچستریونایتد در میان مِه مولینیو به دست گرگ‌های گرسنه‌ای که برای بقا می‌جنگند، تکه‌تکه شد.

چهارمین شکست در پنج بازی لیگ برتر، و پنجمین در هفت بازی در همه رقابت‌ها، باعث شد تا یونایتد باکسینگ دی را در رده چهاردهم جدول به پایان برساند، تنها چهار پله بالاتر از منطقه سقوط. این یک سناریوی قابل‌توجه برای تیمی است که با هزینه‌های هنگفتی تحت رهبری اریک تن‌هاخ هلندی گرد هم آمده بود و در حال حاضر به نظر می‌رسد تحت هدایت جانشین او، روبن آموریم پرتغالی، در سراشیبی تندی در حال عقب‌نشینی است.

گل تعیین‌کننده را ماتئوس کونیا، بازیکن برجسته بازی برای وولوز، به ثمر رساند. مردی که با استعداد، فراغ بال و آزادی تیمش را به حرکت در می‌آورد، دقیقاً چیزی که یونایتد در حال حاضر به‌شدت فاقد آن است. این هفتمین گل کونیا در ۱۰ بازی اخیر لیگ بود و او در وقت اضافه چهارمین پاس گل خود را به هوانگ هی چان سپرد تا بدبختی‌های یونایتد را تشدید کند.

دومین پیروزی پیاپی وولوز در اولین بازی خانگی ویتور پریرا، سرمربی جدید تیم برای خروج از منطقه خطر کافی بود. این همان جهشی است که یونایتد امیدوار بود با ورود آموریم ایجاد شود، اما حرکت و جنبش خوب اولیه یونایتد در دیدارهای اولیه با سرمربی سابق اسپورتینگ لیسبون، ظاهراً تماماً از بین رفته است.

اخراج برونو فرناندز، کاپیتان یونایتد، آب پاکی را روی دستان یونایتد ریخت. مالکان یونایتد مانده‌اند در این مه غلیظ چگونه باید راه اصلی را پیدا کنند. یونایتد در رده چهاردهم فقط هفت امتیاز با منطقه سقوط فاصله دارد. این مطمئناً نگرانی‌های زیادی برای همه در تمامی سطوح یونایتد، از رؤسا تا هواداران، ایجاد کرده است.

این شرایط مربی یونایتد را در برابر سؤال دردناکی قرار داد. آموریم در پاسخ به این سؤال که آیا تیمش باید نگران تیم‌های پایین‌تر از خود باشد، گفت:

بله، در این لحظه ما فقط باید زنده بمانیم و هر از گاهی به پیروزی دست پیدا کنیم.

آموریم که اکنون در ۵ بازی از ۱۰ بازی خود را به‌عنوان سرمربی یونایتد شکست خورده است، اضافه کرد:

یونایتد باید صعود به فوتبال اروپایی در فصل آینده را فراموش کند.

سرنوشت یونایتد پیچیده‌تر از پیش شده است و سردرگمی همچنان ادامه دارد. زمستانی سرد و طولانی در پیش است و اولدترافورد منجمد شده است.

جشن کریسمس به هم خورد؛ چلسی 1-2 فولام

فوتبال انگلیس برای ادای احترام به مرد سال فوتبال خود به استمفورد بریج خیره شده بود اما ادای احترام به کول پالمر با مبارزه دیرهنگام و خیره‌کننده فولام که در کمین نشسته بود، حال‌وهوای پارتی کریسمس را در بریج برهم زد و فولام برای اولین بار از سال 1979 در خانه چلسی به پیروزی چنگ زد.

گل افتتاحیه خیره‌کننده کول پالمر در دقیقه ۱۶، برای بیش از ۸۰ دقیقه، چلسی را برنده بازی کرده بود اما گل‌های دیرهنگام هری ویلسون و رودریگو مونیز، اولین شکست چلسی در لیگ را از ۲۰ اکتبر رقم زد.

باخت ۲-۱ با گل دردآور دقیقه ۹۵، پس از ۹ بازی بدون شکست، ضربه بزرگی به چالش قهرمانی چلسی وارد کرد، شانس نزدیک شدن به لیورپول برای دومین دیدار پیاپی از دست رفت و ابتکار عمل را به تیم لیورپول آرنه اسلوت داد.

حقیقت این است چلسی بیش از حد متکی به جرقه‌های خلاقانه پالمر است. وقتی او در نیمه دوم چیزی از خود نشان نداد، فولام در مجموع تیم بسیار بهتری بود.

با این حال، اجازه دهید لحظه استثنایی پالمر را انکار نکنیم. از بهترین گل‌های سنتی باکسینگ دی بود. می‌دانیم پالمر چقدر خوب است، چقدر خاص است، و حتی در میان صحرای احتیاط و بی‌احتیاطی در یک ربع اول بازی، انتظارش را داشتیم، می‌توانستیم آمدنش را ببینیم.

لیوای کولویل توپ را به او سپرد و پالمر در روبروی هجده قدم، راهی دروازه شد. درجا احساس کردیم گل اجتناب‌ناپذیر است. پالمر از آندریاس پریرا عبور کرد و سپس ساشا لوکیچ را که تلاش بیهوده‌ای داشت، خلع سلاح کرد و پالمر در آستانه گل، با حضور مدافعی دیگر در برابر خود، توپ را دور از دسترس دروازه‌بان به گوشه دروازه قِل داد. خونسردتر از این ممکن نبود، گلی که تیری آنری و دنیس برکمپ نیز به آن افتخار می‌کنند. جشن استمفورد بریج با گل پالمر گرم‌گرم شد.

پل مرسون در استودیوی تلویزیونی گفت: «کول پالمر گلی کلاس جهانی زد». گلی که آن‌قدر سادگی مسی‌گونه‌ای داشت که معمولی به نظر می‌رسد!

این گل زیبای ساده معانی دیگری هم داشت؛ پالمر در سال ۲۰۲۴، ۲۶ گل در لیگ برتر به ثمر رسانده و این برابری با ارلینگ هالند است. درعین‌حال، رکورد چلسی را برای یک سال تقویمی که توسط جیمی فلوید هاسلبینک هلندی در سال ۲۰۰۱ ثبت شده بود، شکست. این گل شاهکاری برای بازیکنی است که در ۵۱ بازی برای چلسی در مجموع ۵۱ گل و پاس گل داده است.

با این اوصاف، در دربی لندن، این فولام بود که در پایانی دراماتیک هر سه امتیاز را به دست آورد. آمار نهایی نشان داد آنها مستحق این پیروزی بودند، با ۲۶ لمس توپ در محوطه جریمه حریف در مقابل ۲۰ چلسی، و با بیش از ۵۲ درصد مالکیت توپ و ۱۴ شوت در مقابل ۱۲ شوت تیم میزبان.

این اولین باخت چلسی در لیگ بعد از شکست ۲-۱ در ۲۹ اکتبر مقابل لیورپول بود. آبی‌ها در معرض خطر هستند و آرسنال در صورت پیروزی برابر ایپسویچ از آن‌ها سبقت خواهد گرفت و در مکان دوم قرار خواهد گرفت.

ارواح گمشده؛ منچسترسیتی 1-1 اورتون

وقتی قرار است همه چیز بد پیش رود، حتی بهترین گلزن تیم و یکی از خطرناک‌ترین مهاجمان اروپا، ضربه پنالتی را ساده‌تر از آنچه که تصورش را داریم، از دست می‌دهد! تلاش برای ایجاد فرم بهتر، کارساز نبوده است و مبارزات گواردیولا و سیتی در میان هاله‌ای از فوتبال بی‌هدف و کاملاً بی‌فرمان و هیچ‌گونه کنترلی ادامه دارد.

پنالتی از دست‌رفته در اوایل نیمه دوم و حال‌وروز هالند گویای اوضاع اسفبار سیتی است. جوردن پیکفورد، دروازه‌بان اورتون، ضربه پنالتی را مهار کرد، اما پنالتی به‌شدت ضعیف بود. غول نروژی اکنون از ۹ نوامبر فقط یک گل در لیگ برتر به نام خود ثبت کرده است، در حالی که فرم فاجعه‌بار سیتی تنها شامل یک پیروزی در سیزده بازی در تمام رقابت‌ها است. و از ۱۸ بازی لیگ، مدافع عنوان قهرمانی در این فصل، فقط در ۸ بازی به پیروزی دست یافته است.

در اینجا در مقابل تیم جاه‌طلب اورتون، سیتی به طرز حیرت‌انگیزی بی‌هدف، بی‌جهت و بی‌منظور به چشم می‌آمد. آنها هر دو نیمه بازی را خوب شروع کردند و بعد از یک ربع با گل برناردو سیلوا پیش افتادند اما تیم گواردیولا هم در داخل و هم در خارج از زمین فاقد درایت، رهبری و هدایت است و وقتی ریتم تیم از بین می‌رود، گویا هیچ‌کس قادر نیست به اوضاع سر و سامان بدهد. ارکستر سمفونی که در گذشته‌ای نه‌چندان دور به رهبری گواردیولا با اجراهای خود لرزه بر اندام حریفان و بینندگان می‌انداخت، اکنون وامانده‌تر از همیشه در خانه خود از پس اورتون هم برنمی‌آید.

سیتی از نظر فیزیکی، زخمی و تیرخورده و از نظر روحی خالی و گیج و منگ به نظر می‌رسد. ارواح بازیکنان گمشده در مه رمزآلودی در باکسینگ دی، بی‌هدف به این طرف و آن طرف می‌دویدند و هر چه بیشتر ادامه پیدا کند، بیشتر به این فکر می‌کنیم؛ گواردیولا یک روز صبح از خواب بیدار ‌شود و درک کند زمان آن فرا رسیده است تا اجازه دهد شخص دیگری رهبری ارکستر سمفونی سیتی را به دست گیرد.

پیدا کردن مسیر؛ لیورپول 3-1 لسترسیتی

گل زودهنگام لسترسیتی رود فن نیستلروی می‌رفت تا آخرین نتیجه عجیب بازی دیروقت باکسینگ دی را تکمیل کند اما لیورپول در شب مه‌گرفته‌ای که تماشای بازی را با مشکل روبه‌رو کرده بود، برعکس رقبا، راه خود را پیدا کرد و با گل زیبای مو صلاح که به‌سان پالمر به هدف نشست و درحالی‌که به بیرون نگاه می‌کرد تا توپ را پاس دهد، با ضربه‌ای پیچ‌دار تیر خلاص و گل سوم را رها کرد.

کودی گاکپو، بهترین بازیکن بازی، یک توپ خیره‌کننده برای صلاح ارسال کرد. بهترین گلزن لیگ، توپ را در گوشه دروازه جای داد و لیورپول با هفت امتیاز اختلاف جایگاهش را تثبیت کرد، درحالی‌که یک بازی باقی‌مانده هم در دست دارد. شعار «صدر لیگ» هواداران در ابتدا ضعیف و نامفهوم به گوش می‌رسید، ولی زمانی‌که آنفیلد برای آخرین بار در سال ۲۰۲۴ خالی می‌شد، فریاد «در صدر لیگ» به یک غرش تمام‌عیار تبدیل شده بود.

آنها در طول سالیان به مه غلیظ همیشگی که به مرسی‌ساید سرازیر شود و راه را کمی مبهم و کدر می‌کند، عادت کرده‌اند. دیشب بیش از حد معمول گیج‌کننده بود؛ مه کاملاً زمین را پوشانده بود، ولی دائماً محو می‌شد و دوباره بازمی‌گشت و سراسر زمین آنفیلد را در بر می‌گرفت.

اما لیورپول این روزها تیمی است که به‌وضوح با فکر و دیدگاه و ایده بازی می‌کند. قرمزها ۳۹ دقیقه پرتنش اولیه را با پذیرش گل، با آرامش سپری کردند تا گل تساوی را به ثمر برسانند. گاکپو مستحق این گل بود.

نه برای اولین بار در این فصل، کرتیس جونز، تکیه‌گاه مناسب لیورپول، گل دوم تعیین‌کننده را در صدمین بازی خود در لیگ برتر به ثمر رساند، پنج سال پس از اولین بازی خود برای یورگن کلوپ در برابر بورنموث. بسیاری از چیزهایی که ما شاهد آن هستیم، محصول کاری است که کلوپ در توسعه تیم انجام داده است.

در جایی روی مبل خانه، مرد آلمانی مطمئناً به همه اینها نگاه می‌کند. شاید در حال تماشای بازی دیشب لیورپول، اسلوت به این فکر می‌کرد؛ در تمام این سال‌ها منچسترسیتی مانعی برای تیم او بود و حتی لحظه‌ای غفلت به خرج نمی‌داد، گل را با گل، برد را با برد و ۳ امتیاز را با ۳ امتیاز پاسخ می‌داد، ولی اکنون لیورپول چگونه بی‌رقیب در بالای جدول تاخت‌وتاز می‌کند.

در دوران اسلوت کسی مانند جونز پیشرفت زیادی داشته است اما این کلوپ بود که پتانسیل و قوت او را دیده بود که ممکن است به چه بازیکنی تبدیل شود، ولی با اسلوت کاملاً شکوفا شد. یکی دیگر از ذی‌نفعان دوره جدید اسلوت، کودی گاکپو است که در نقش‌های زیادی توسط کلوپ به کار گرفته شد و در هیچ‌یک از آنها به‌طور کامل شکوفا نشد.

با فاصله لیورپول با رقبا، قرمزها ظاهراً باید به خود ببازند تا دیگران. در این رابطه خبرنگاری مستقیماً از اسلوت پرسید: به قولی، این فصل قهرمانی متعلق به لیورپول است؟

سؤال جالبیه. من این‌طور به قضیه نگاه نمی‌کنم، اما به‌عنوان یک مدیر، شما بازی‌به‌بازی پیش می‌روید و می‌دانید که هنوز چند تیم برای بازی کردن باقی مانده‌اند. به‌خصوص در لیگ برتر، چند بار این‌طور شده که بگویید، من چنین انتظاری نداشتم، اما همیشه می‌توانید انتظار چیز غیرمنتظره‌ای را داشته باشید. تیم‌های زیادی در اینجا کیفیت بالایی دارند. بنابراین همان‌طور که گفتم، اگر این اتفاق در لیگ هلند رخ می‌داد، احتمالاً می‌گفتم، بله، احتمالاً همان چیزی است که شما می‌گویید، اما حالا، در رقابت‌های لیگ برتر، خیر…

اسلوت با ذکاوت تصورات عنوان قهرمانی لیورپول را رد کرد: «من این‌طور به قضیه نگاه نمی‌کنم.»

باب پیزلی بزرگ، موفق‌ترین سرمربی لیورپول، با او هم‌عقیده بود: «هنوز خیلی زود است، با هم پیش می‌رویم تا به خانه برسیم.»

لیورپول با اسلوت همچنان در مسیر درستی به‌سوی سرمنزل مقصود گام برمی‌دارند.

پیروزی در برابر لسترسیتی در آنفیلد مه‌آلود مرا به یاد جمله دیگری از پیزلی انداخت: «اگر در مه گم شده‌اید، به همدیگر می‌چسبید و حرکت می‌کنید و مطمئن باشید دیگر گم نخواهید شد و راه را پیدا می‌کنید.»

و لیورپولی‌ها در این مسیر طولانی و در شبی مه‌آلود با یکدیگر راه خود را به‌سوی مقصد پیدا کردند.