طرفداری | دروازه‌بان‌های بزرگ تاریخ فوتبال، خیلی وقت‌ها خوش‌شانسی‌های بزرگی آورده‌اند تا توانسته‌اند به جایگاهی رفیع در این ورزش برسند.

مانوئل نویر از شالکه قرار نبود دروازه‌بان اول تیم ملی آلمان در جام جهانی 2010 باشد. خودکشی تلخ روبرت انکه و مصدومیت رنه آدلر، دو دروازه‌بان اصلی آلمان در سال 2009، راه را برای درخشش نویر در عرصه بین‌المللی باز کرد. جانلوییجی بوفون هم با مصدومیت جانلوکا پالیوکا در دیدار حساس پلی‌آف جام جهانی 1998، در شب برفی مسکو به زمین آمد و با مهاری مهم، به صعود ایتالیا به جام جهانی کمک کرد و خودش هم عضوی از آن تیم شد. ایکر کاسیاس هم داستان مشابهی با آن‌ها برای شروع دورانی پرافتخار در بازی‌های ملی داشته است. 

کاسیاس جوان در ماه‌های پایانی فصل 02-2001 نیمکت‌نشین شده بود و در فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل بایرلورکوزن هم به واسطه مصدومیت سزار سانچز به زمین آمد؛ اگرچه او با مهارهایی حساس، در فینال درخشید و نقش مهمی در قهرمانی کهکشانی‌ها ایفا کرد. با وجود این عملکرد خوب در فینال، بازهم قرار نبود کاسیاس در جام جهانی 2002 سنگربان اول تیم ملی اسپانیا باشد اما یکی از معروف‌ترین و شاید مضحک‌ترین مصدومیت‌های تاریخ فوتبال، به کاسیاس کمک کرد تا اولین تورنمنت ملی بزرگ خود را در جام جهانی تجربه کند.

انتخاب اول خوزه آنتونیو کاماچو، سرمربی تیم ملی اسپانیا برای دروازه تیمش در جام جهانی، سانتیاگو کانیزارس بود؛ دروازه‌بانی که طی 10 سال حضورش در رئال مادرید، جایگاه ثابتی نداشت و چند دوره قرضی را تجربه کرد اما از زمان پیوستن به والنسیا در سال 1998، به اوج رسید. کانیزارس حضور در جام جهانی 1994 و 1998 را تجربه کرده بود و در یورو 2000، ثابت بازی می‌کرد و قرار بود پس از دو جام جهانی که مجموعا یک مسابقه انجام داده بود، بالاخره برای اولین بار ثابت بازی کند. 

17 مه 2002، دو روز بعد از فینال لیگ قهرمانان اروپا، خبری شوکه‌کننده از اردوی تیم ملی اسپانیا در شهر خِرز رسید؛ کانیزارس 32 ساله شبانه به بیمارستان خرز منتقل شد تا عمل جراحی انجام دهد! ماجرا این این قرار بود که او پس از اصلاح صورتش از افترشیو برای نرم کردن صورت استفاده کرد اما بطری شیشه‌ای افترشیو از دستش افتاد؛ دروازه‌بان اسپانیایی برای جلوگیری از تکه‌تکه شدن بطری شیشه‌ای، آن را با پا متوقف کرد اما جلوگیری ناکام از شکستن شیشه برابر شد با پارگی تاندون پای چپ.

به‌دنبال عمل جراحی، کانیزارس جام جهانی ۲۰۰۲ را در اثر اتفاقی ساده‌لوحانه را از دست داد اما خودش در همان زمان گفته بود که این اتفاق را نمی‌توان بدشانسی دانست:

خودم را به هیچ‌وجه بدشانس نمی‌دانم. از اول دوران حرفه‌ای‌ام اتفاقا خیلی خوش‌شانسی آورده‌ام اما حالا مثل خیلی‌های دیگر باید با لحظه سخت زندگی‌ام کنار بیایم. هنوز روزهای خوبی در فوتبالم باقی مانده و می‌خواهم در جام جهانی بعدی بازی کنم.

خود کانیزارس می‌گوید حداقل 2 یا 3 بار در ماه درباره اتفاق شکستن شیشه افترشیو از او سوال می‌شود اما حداقل او به هدف‌گذاری‌اش رسید چرا که در جام جهانی 2006 عضوی از تیم ملی اسپانیا بود و آخرین بازی ملی‌اش را در بازی سوم مرحله گروهی و در پیروزی ۱-۰ مقابل عربستان سعودی انجام داد.

گایزکا مندیتا، هافبک پیشین والنسیا، لاتزیو و تیم ملی اسپانیا نیز خاطره‌ای در خصوص آن اتفاق عجیب تعریف کرده است:

همه در تخت‌خواب بودیم که صدای عجیبی شنیدیم. نتوانستیم وارد اتاق شویم چون کف زمین پر از شیشه بود. دکترها به ما گفتند حق ندارید بیایید داخل چون اوضاع خیلی بد است. ما بعدا فهمیدیم که او به خاطر خرابکاری خودش، جام جهانی را از دست داده است.

البته کاسیاس با وجود سود بردن از این اتفاق، به‌شکلی حرفه‌ای با هم‌تیمی خود همدردی کرد:

واقعا این یک بدشانسی بزرگ بود و من هم خوشحال نیستم چون هم‌تیمی‌ام آسیب‌دیده است اما فوتبال همین است.

باقی داستان هم مشخص است؛ در یک‌چهارم نهایی و آن بازی جنجالی کره جنوبی و اسپانیا، کار لاروخا در ضربات پنالتی تمام شد اما کاسیاس از آن به بعد، جایگاه خودش را به‌عنوان دروازه‌بان اول تیم ملی اسپانیا تثبیت کرد و سانتیاگو کانیزارس پس از چندین سال خوب در والنسیا، در تابستان 2008 از فوتبال خداحافظی کرد.

مهارهای برتر سانتیاگو کانیزارس

 

source