مجموعه‌ای از مطالعات که در یک کنفرانس اخیر انجمن قلب آمریکا (AHA) ارائه شد، تأیید کرده است که داروهای جدید ضد چاقی، سمگلوتید و تیرزپاتید، چگونه به سلامت قلب کمک می‌کنند و چگونه مداخلات سبک زندگی برای کاهش وزن بر نشانگرهای قلبی در بیماران دیابتی تأثیر می‌گذارند.

به گزارش سرویس اخبار پزشکی و سلامت رسانه فناوری تکنا، شاید از شنیدن درباره آگونیست‌های گیرنده پپتید-۱ شبیه گلوکاگون یا GLP-1RAs خسته شده باشید، اما این کلاس از داروها همچنان پتانسیل خود را برای تحول در پزشکی فراتر از درمان چاقی و دیابت نشان می‌دهند. سه مطالعه که در جلسات علمی AHA 2024 ارائه شدند، دو مورد از آن‌ها به استفاده از GLP-1RAs مربوط می‌شود و به شواهد رو به رشد درباره اینکه چگونه این داروها برای سلامت قلب مفید هستند، افزوده‌اند.

به گزارش دپارتمان اخبار علمی رسانه فناوری تکنا، هارلان کرومهلز، پزشک و سردبیر نشریه کالج آمریکایی قلب (JACC) که این مطالعات در آن منتشر شده‌اند، گفت: “این مطالعات پتانسیل درمان‌های مبتنی بر GLP-1 را نه تنها برای کمک به کاهش وزن بلکه همچنین برای تحول در سلامت قلب تقویت می‌کنند و امیدی برای بیمارانی که با چاقی و بیماری‌های قلبی عروقی زندگی می‌کنند، فراهم می‌آورند.” او افزود: “با پیشرفت علم، درک عمیق‌تری از اینکه چگونه کاهش وزن و درمان با این داروها می‌تواند نتایج را در جمعیت‌های مختلف بیماران مبتلا به چاقی بهبود بخشد، به دست می‌آوریم.”

چاقی به دلیل تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم خود، مرگ و میر و بیماری‌های قلبی عروقی را افزایش می‌دهد. به‌طور مستقیم، آدیپوکین‌ها که توسط بافت چربی ترشح می‌شوند، به التهاب خفیف مرتبط با چاقی یا توسعه سندرم متابولیک کمک می‌کنند؛ سندرمی که شامل دیابت نوع ۲، بیماری قلبی (بیماری عروقی) و تجمع پلاک‌ها بر روی دیواره‌های شریان یا آترواسکلروز است. چاقی به‌طور غیرمستقیم، روند آترواسکلروز و نارسایی قلبی را به دلیل تأثیر آن بر فشار خون، سطح کلسترول خون، دیابت نوع ۲ و آپنه خواب انسدادی تسریع می‌کند.

برای مطالعه حاضر، محققان یک تحلیل ثانویه از داده‌های SELECT انجام دادند و بر روی بیماران دارای اضافه وزن یا چاقی که قبلاً عمل جراحی بای‌پس عروق کرونر (CABG) را برای اصلاح انسداد یا تنگی در یکی یا چند تا از شریان‌های قلب انجام داده بودند، تمرکز کردند. در این تحلیل، ۲,۰۵۷ شرکت‌کننده سابقه CABG داشتند و اکثریت (۱۵,۵۴۷) نداشتند. شرکت‌کنندگانی که عمل CABG انجام داده بودند، عمدتاً (۸۴٪) مرد بودند و شاخص توده بدنی (BMI) کمتری داشتند.

محققان مشاهده کردند که سمگلوتید منجر به کاهش مداوم در وقوع حوادث قلبی عروقی شدید (MACE) در گروه‌های CABG و غیر-CABG شد، اما کاهش خطر مطلق MACE در افرادی که عمل جراحی بای‌پس انجام داده بودند بیشتر بود: ۲.۳٪ در مقابل ۱٪. در این مطالعه، MACE شامل سکته، حمله قلبی، بستری شدن به دلیل نارسایی قلبی، مرگ ناشی از علل مرتبط با قلب و مرگ ناشی از همه علل بود. میزان سود سمگلوتید بر وقوع حملات قلبی در افرادی که سابقه CABG داشتند نسبت به افرادی که نداشتند بالاتر بود. همچنین به عنوان یک “سود جانبی مثبت”، سمگلوتید همچنین کاهش وقوع دیابت را در گروهی که عمل CABG انجام داده بودند نشان داد.برای مشاهده تازه ترین خبرها به صفحه اخبار علمی رسانه تکنا مراجعه کنید.

source