ساعت 24 – «من خیلی خسته هستم و برای هیچ کاری انرژی ندارم» این صدای آرام و بی‌انگیزه ناهید از مزار شریف است. او که ۲۵ سال دارد تا اوت ۲۰۲۱ به عنوان آرایشگر زنان مشغول کار بود اما بعد از بازگشت طالبان به قدرت از ترس جانش در خانه نشسته و کارش را رها کرده است.
نشریه اسپانیایی «ال پائیس» در گزارشی مفصل به وضعیت زنان افغان پرداخته و می‌نویسد: ناهید می‌گوید کمتر با دوستانش ارتباط دارد و با قوانین جدید هر روز منزوی‌تر می‌شود و حتی می‌ترسد دوستانش را در خانه ملاقات کند. او می‌گوید دیگر امیدش را برای یک زندگی عادی از دست داده است.
اشاره ناهید به آخرین فرمان طالبان است که زنان را از صحبت‌کردن در ملاعام، دیده شدن چهره در بیرون از خانه و نگاه کردن به دیگر مردان منع می‌کند. ضمن اینکه آن‌ها اجازه ندارند بدون حضور یکی از مردان عضو خانواده از خانه بیرون بروند.
سازمان‌های غیردولتی و فعالان حقوق زنان این اقدامات طالبان را «آخرین میخ بر تابوت زنان افغان» توصیف می‌کنند. طالبان از زمان بازگشت به قدرت در ۱۵ اوت ۲۰۲۱ میلادی با صدور بیش از ۱۰۰ فرمان به تدریج حضور زنان را از فضای عمومی حذف کرده است. آن‌ها تحصیل را برای زنان بالای ۱۲ سال ممنوع و آن‌ها را از اکثر مشاغل و حضور در مکان‌های تفریحی محروم کرده‌اند. آن‌ها همچنین رفت و آمد و حق زنان برای دریافت مراقبت‌های بهداشتی و کمک‌های قانونی را به شدت محدود کرده‌اند.
فوزیه کوفی نماینده پیشین پارلمان افغانستان که پیش از سال ۲۰۲۱ در مذاکرات صلح با طالبان شرکت کرده بود حالا در ایالات متحده حضور دارد در گفتگو با ال پائیس می‌گوید: «زن بودن امروز در افغانستان به این معناست که شما نمی‌توانید بدون همراهی یک مرد سوار تاکسی شوید، یا نمی‌توانید به طور عادی با مغازه‌داری که به شما محصولی می‌فروشد صحبت کنید. من نمی‌دانم اگر کسی بیوه باشد و پسر یا برادر نداشته باشد باید چه کار کند؟»
خانم کوفی می‌گوید در افغانستان با زنان مانند جنایتکاران برخورد می‌شود و آن‌ها از حداقل کرامتی که انسان‌ها سزاوار آن هستند محروم‌اند. مریم صافی، رییس سازمان «تحقیقات توسعه و مطالعات سیاستگذاری» (DROPS) که از طریق شبکه‌ای از همکاران محلی در مورد حقوق بشر در افغانستان تحقیق می‌کند می‌گوید که حتی در دوره نخست حضور طالبان در قدرت بین سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ هم این گروه چنین قوانینی را اجرایی نکرده بود و حالا جامعه بین‌المللی از مشاهده این وضعیت شگفت زده شده است.
خانم صافی که در تورنتو کانادا حضور دارد در ادامه می‌گوید« اما ما که طالبان را می‌شناختیم می‌دانستیم که این گروه بنیادگرا چنین برخوردی خواهد داشت اما سازمان ملل تصمیم گرفت آن‌ها را به میز مذاکره دعوت کند تا با آن‌ها مستقیما در مورد وضعیت زنان گفتگو کند. رویکردی که واضح است جواب نداده.»
source