بررسی پیکسل ۹؛ جذاب، هوشمند و ضعیف

در کنار نمایشگر، اسپیکرهای استریوی پیکسل ۹ نیز بهبود محسوسی را نسبت به نسل قبل تجربه نمی‌کنند؛ شاید بتوان گفت که اسپیکرهای پیکسل ۹ اندکی از نظر حجم صدا بهتر عمل ظاهر می‌شوند. صدایی که اسپیکرها تولید می‌کنند شفاف است، اما بیس در آهنگ‌ها اندکی خفه به‌گوش می‌رسد و کوبندگی لازم را ندارد.

گوگل امسال هم امتیاز پنل LTPO را فقط برای مدل‌های پرو، یعنی پیکسل ۹ پرو و پیکسل ۹ پرو XL در نظر گرفته است و همچنان نرخ نوسازی نمایشگر پیکسل ۹ تنها می‌تواند بین دو مقدار ۶۰ و ۱۲۰ هرتز تغییر کند، آن هم در صورتی که گزینه‌ی Smooth Display را در تنظیمات نمایشگر فعال کنید. نکته‌ی عجیب اینکه وقتی گوشی را از جعبه در می‌آورید و برای اولین‌بار روشن می‌کنید، به‌خاطر خاموش بودن گزینه‌ی Smooth Display به‌صورت پیش‌فرض، نمایشگر با نرخ ۶۰ هرتز به‌روزرسانی می‌شود و همین مسأله، اولین تجربه‌ی کار کردن با گوشی را با حس‌وحال نه‌چندان خوشایندی گره می‌زند.

درست است که پیکسل ۹ در زمینه‌ی قدرت تراشه از تمام رقبای خود فرسنگ‌ها عقب است (اتفاقی که هم قابل‌انتظار بود، هم ناامید‌کننده)؛‌ اما در زمینه‌ی نر‌م‌افزار و تجربه‌ی کاربری از هیچ چیز دریغ نمی‌کند. اگر از طرفداران هوش مصنوعی باشید، گوگل جمنای به‌راحتی گوی رقابت را از دستان گلکسی AI و اپل اینتلیجنس می‌قاپد؛ اما حتی اگر اهمیتی هم به ابزارهای پرزرق‌وبرق هوش مصنوعی ندهید، تجربه‌ی کاربری پیکسل ۹ به‌همان دلپذیری، روانی و سرعتی است که از اندروید خالص انتظار داریم.

از‌‌‌آنجایی‌که پیکسل ۹ یکی‌دو ماه پیش از عرضه‌ی عمومی اندروید ۱۵ روانه‌ی بازار شد، مبتنی‌بر اندروید ۱۴ است که برای اولین‌بار با پیکسل ۸ آن را تجربه و بررسی کردیم؛ اتفاقی که اگر مثلا برای نسل جدید گوشی‌های آیفون می‌افتاد، به‌طرز ناخوشایندی ملال‌آور بود، اما در مورد گوشی گوگل با پیچش پیرنگی به‌نام Gemini AI همراه است تا پایان داستان از همان ابتدا لو نرود.

جمنای AI پس از تلفیق با گوگل اسیستنت حالا همان‌ چیزی است که کاربران اکوسیستم اپل سال‌ها از سیری انتظار داشتند و بعید است حتی با اپل اینتلیجنس هم به آن برسند؛ یک دستیار صوتی که کاربردش از حد تنظیم‌کننده‌ی هشدار بیشتر باشد و واقعا حس «مکالمه‌ی دوطرفه» بین کاربر و دستگاه را که فیل شیلر در مراسم رونمایی از سیری درباره‌اش حرف می‌زد، منتقل کند. جمنای AI کاملا به این رویا جامه‌ی عمل نپوشانده و هنوز در مرحله‌ی تکمیل و توسعه به سر می‌برد، اما به‌شدت به آن نزدیک شده است.

با جمنای AI می‌توانید آشپزی کنید، ایمیل‌های چالشی بنویسید، پاسخ پرسش‌های وجودی‌تان را بیابید و در عرض چند ثانیه، استیکر و میم‌های خنده‌دار و تصاویر واقع‌گرایانه تولید کنید و حتی به زبان طبیعی و به سبک فیلم Her با گوشی خود مکالمه کنید…البته بسیار محدودتر از چیزی که گوگل ابتدا در ذهن داشت و به‌شرطی‌که به اینترنت وصل باشید و در مورد آخری، ماهی ۲۰دلار برای اشتراک Gemini Advanced پرداخت کنید.

هوش مصنوعی در مرکز تجربه نرم‌افزاری پیکسل

گوگل با تراشه‌ی G4 پز واحدهای پردازش عصبی قدرتمند برای اجرای محلی قابلیت‌های هوش مصنوعی پیکسل را داد؛ اما در عمل، بسیاری از ابزارهای جمنای AI به اتصال اینترنت نیاز دارند و قدرت NPU صرفا در سرعت تولید نتایج خود را نشان می‌دهد. دلیلش هم عمدتا برمی‌گردد به ابزار ویرایش تصویر Reimagine که به‌‌واسطه‌ی مقاله‌ی روشنگرانه‌ی ورج یک روز پیش از عرضه‌ی سری پیکسل ۹، نزدیک بود برای گوگل حسابی دردسرساز شود.

تصاویری که تا چند وقت پیش می‌توانستید با Reimagine بسازید

قابلیت Reimagine که در ابزار ادیت تصاویر Photos پس از آپلود عکس در سرور گوگل دردسترس قرار می‌گیرد، اجازه می‌دهد با انتخاب بخشی از تصویر و تایپ عبارتی توصیفی، سوژه‌ای تولیدشده با هوش مصنوعی را به عکس اصلی اضافه کنید. این قابلیت ابتدا افسارگسیخته بود و تقریبا هر چیزی را که می‌خواستید، از جنازه‌های خون‌آلود گرفته تا سیل و فرونشست زمین را طوری به تصاویر اضافه می‌کرد که تشخیص واقعی‌نبودشان تقریبا غیرممکن بود؛ اما حالا گوگل برای این قابلیت لیست سیاه بلندبالایی در نظر گرفته که کارایی‌اش را به‌شدت محدود و طاقت‌فرسا کرده است. برای مثال، من نتوانستم به تصاویر بتمن یا ماه خونین اضافه کنم، چون لیست سیاه گوگل هر چیزی را که ذره‌ای به انسان، حوادث و کاراکترهای تحت مالکیت معنوی دیگر شرکت‌ها مربوط شود، مسدود کرده است.