فناوری لیزر نویدبخش برقراری ارتباط مستقیم و لحظه‌ای با فضانوردان در ماموریت‌های آینده‌ی آرتمیس به ماه است. ناسا با آزمایش روش جدیدی در ارتباطات فضایی، گامی بزرگ به سوی این هدف برداشته است.
به گزارش سرویس اخبار نجوم و هوافضا تکنا، ناسا توانست ارتباط لیزری را برای اتصال به مرکز کنترل آزمایش کند.در این روش نوین، به جای استفاده از امواج رادیویی، از پرتو لیزر برای اتصال مرکز کنترل زمینی با فضانوردان روی ماه استفاده می‌شود. از دسامبر ۲۰۲۳، ناسا با پیشرفت‌های چشمگیر در فناوری ارتباطات لیزری، انتظارات را فراتر برد. پس از سال‌ها تلاش، در آزمایشی موفقیت‌آمیز، ویدیویی از یک گربه با فاصله‌ی ۱۹ میلیون مایلی به زمین ارسال شد.
در ادامه‌ی این دستاوردها، آزمایش‌هایی در ماه‌های اخیر انجام شده است. از جمله اتصال یک هواپیمای آزمایشی به مرکز تحقیقات گلن ناسا از طریق لینک لیزری و ارسال اولین ویدیوی ۴K به ایستگاه فضایی بین‌المللی.
راشل دودوکوویچ، مهندس ارشد این پروژه، اعلام کرده است که این فناوری رکوردهای جهانی را شکسته و به دستاوردهای بی‌نظیری دست یافته است. از جمله‌ی این دستاوردها، انتقال امن فایل از ایستگاه فضایی بین‌المللی و دستیابی به سرعت انتقال داده‌ی ۹۰۰ مگابیت بر ثانیه از طریق ارتباط لیزری است. این فناوری چگونه کار می‌کند؟ به طور خلاصه، این فناوری پتانسیل ایجاد یک شبکه‌ی سراسری در منظومه‌ی شمسی را دارد که قادر به انتقال داده‌ها با سرعت بالا و به صورت ایمن و پایدار است. در آزمایش اخیر، به وضوح مشاهده شد که هواپیما توانست به سرعت با دانشمندان روی زمین ارتباط برقرار کرد.
البته برای غلبه بر چالش‌های محیطی مانند تأخیر و اختلالات ارتباطی، پروتکل‌های خاصی طراحی شده است. این پروتکل‌ها امکان ذخیره‌سازی موقت داده‌ها در زمان قطع ارتباط و ارسال آن‌ها پس از برقراری مجدد ارتباط را فراهم می‌کنند. این فناوری علاوه بر امکان پخش زنده‌ی ویدیو و ارسال داده، شبکه‌ای فضایی ایجاد می‌کند که ارتباط بین فضانوردان و زمین را به شدت تقویت خواهد کرد.
دانیل رابل، یکی از پژوهشگران این پروژه، معتقد است که این فناوری امکان ارائه خدمات متنوعی به فضاپیماها را فراهم می‌کند. از جمله‌ی این خدمات می‌توان به ارسال دستورات، دریافت داده‌های تله‌متری و حتی برقراری ارتباط صوتی و تصویری اشاره کرد. در گذشته، ماموریت‌های فضایی به امواج رادیویی متکی بودند. اما فناوری لیزر با ارائه پهنای باند بیشتر و امکان انتقال داده‌های حجیم‌تر، تحولی عظیم در ارتباطات فضایی ایجاد کرده است. علاوه بر این، پروتکل ذخیره و ارسال داده، امکان برقراری ارتباط پایدار حتی در فواصل طولانی و با تأخیر زمانی بالا را فراهم می‌کند.
source