نوا لایلز؛ از ADHD، آسم و افسردگی حاد تا قهرمانی تاریخی در المپیک پاریس

طرفداری | نوا لايلز پیش از رسیدن به قله موفقیت، با افسردگی شدیدی دست و پنجه نرم می‌کرد.

نوا لايلز، دونده سریع آمریکایی، با عملکردی درخشان در فینال ۱۰۰ متر مردان در المپیک پاریس، همه را شگفت‌زده کرد. پیش از این رقابت، به دلیل نتایج ضعیف‌ در دورهای مقدماتی، بسیاری از کارشناسان و طرفداران، شانس موفقیت او را کم می‌دانستند. به خصوص با توجه به عملکرد درخشان رقبایی مانند لوئی هینچكليف از انگلیس و آبليك سوييل و كيشان تامسون از جامائیکا.

اما در لحظه‌ای که نفس‌ها در سینه حبس شده بود، لایلز توانست بهترین عملکرد خود را به نمایش بگذارد و با اختلاف بسیار کمی بر رقبای خود غلبه کند. این پیروزی او را به یکی از بزرگ‌ترین اسطوره‌های دو سرعت آمریکا تبدیل کرد و سریع‌ترین فینال ۱۰۰ متر تاریخ را به نام خود ثبت کرد.

اما پشت این ظاهر جسور و پر انرژی، یک انسان آسیب‌پذیر پنهان شده است. لايلز در مصاحبه‌ای اعتراف کرد که در المپیک توکیو دچار افسردگی حاد بوده است. او در آن زمان به دلیل افزایش وزن غیرطبیعی، مصرف داروهای ضد افسردگی را قطع کرده بود و شرایط روحی بسیار سختی را تجربه می‌کرد.

لايلز می‌گوید:

آن دوران برای من بسیار سخت بود. احساس می‌کردم خودم را گم کرده‌ام و نمی‌توانم با آنچه در پیست مسابقه انجام می‌دهم، ارتباط برقرار کنم. وقتی فیلم مسابقه‌ام در توکیو را دیدم، متوجه شدم که فرد دیگری هستم و اصلاً خودم را نمی‌شناختم. این بسیار وحشتناک بود. گاهی اوقات ترسناک است که به رفتارهای خودم نگاه می‌کنم و می‌پرسم چرا این کار را کردم؟ در آن لحظه چه فکر می‌کردم؟ الان هر روز از خدا تشکر می‌کنم که در آن شرایط نیستم.

نوا لايلز مسیر پر فراز و نشیبی را برای رسیدن به موفقیت‌های امروز خود پشت سر گذاشته است. لايلز از سنین کودکی به دلیل مصرف داروهای ADHD دندان‌هایش زرد شد که باعث آزار و اذیت همکلاسی‌ها و ایجاد مشکلات روحی برای او شد. علاوه بر این، آسم و اختلال یادگیری نیز زندگی او را تحت تاثیر قرار داده بود. با این حال، بزرگ‌ترین چالش او در سال ۲۰۲۰ اتفاق افتاد؛ ترکیبی از پاندمی کرونا، نا‌اطمینانی از برگزاری المپیک و حوادث اجتماعی آن دوران، سلامت روان لايلز را به شدت تحت تاثیر قرار داد.

در المپیک توکیو که بدون حضور تماشاگران برگزار شد، لايلز نتوانست انتظارات را برآورده کند و تنها به مدال برنز ۲۰۰ متر بسنده کرد. این شکست تلخ نقطه پایینی در زندگی او بود. اما او با قدرت و اراده‌ای مثال‌زدنی توانست از این شرایط سخت عبور کند و به اوج بازگردد.

با کمک درمان‌های روانشناختی و حمایت اطرافیان، لايلز توانست بر مشکلات خود غلبه کند و در سال ۲۰۲۲ با کسب دو مدال طلای جهان در ۱۰۰ و ۲۰۰ متر، به موفقیت چشمگیری دست یابد. او در مصاحبه‌ای اعلام کرد که دو درمانگر دارد؛ یکی برای مسائل ورزشی و دیگری برای زندگی شخصی‌اش.

لايلز تاکید می‌کند که گرچه هنوز نگرانی‌هایی درباره بازگشت افسردگی دارد، اما اعتماد به نفس و قدرت روحی او بسیار افزایش یافته است. او معتقد است سختی‌های گذشته انگیزه‌ای قوی برای موفقیت‌های اخیر او بوده است:

هنوز هم نگرانی‌هایی در مورد بازگشت افسردگی دارم، اما هر بار که این افکار به سراغم می‌آید، به خودم یادآوری می‌کنم که چقدر پیشرفت کرده‌ام و در شرایط خوبی هستم. این افکار را به وسوسه‌های شیطانی تشبیه می‌کنم.

این داستان الهام‌بخش نشان می‌دهد که حتی قهرمانان نیز با چالش‌های روحی و جسمی روبرو می‌شوند، اما با تلاش و پشتکار می‌توان بر این مشکلات غلبه کرد و به موفقیت رسید.