رژه نارنجی؛ لاله‌های هلندی شکوفا شده‌اند

اختصاصی طرفداری | در آستانه نبرد مهم رومانی و هلند، کودی خاکپو در مورد چگونگی نزدیک شدن هلند به جدال با رومانی در مصاحبه‌ای با یک از رسانه‌های هلندی از عنوان آغاز یک «تورنمنت جدید» صحبت کرد.

نظر خاکپو با نمایش خودش و هلند که بهترین عملکرد آن‌ها در این تورنمنت بود، مهر تأییدی بر نظرات او زد. در این نمایش کاملاً برتر، خاکپو یک گل زد و یک پاس گل ارسال کرد. گل خاکپو نمایی زیبا از توتال فوتبال بود.

رونالد کومان در این مسابقات از همه جهات زیر سؤال رفته است. محافظه‌کاری بیش از حد. یکی از سنگین‌ترین انتقادها، انتقادات مربوط به سبک بوده است؛ بی‌منظور، بدون الهام و بی انرژی. در کشوری که میراث یوهان کرویف در تار و پود آن پیچیده شده است، انتقادات زیادی به تیم ملی وارد می‌شود. پس از شکست اتریش، از کومان پرسیده شد؛ آیا فکر می‌کند چشمان کرویف با تماشای این «اورانخه» آزار می‌بیند؟

 کومان با کمی فکر اظهار کرد:

سؤال دشواری است. می‌دانم که او فوتبال هجومی را خیلی دوست داشت. من مدت زیادی در تیم او بودم و بازی‌های بدتری نسبت به اتریش داشتیم. البته ما ملتی مغرور هستیم. ما دوست داریم برنده شویم، دوست داریم فوتبال خوبی بازی کنیم، اما همیشه این اتفاق نمی‌افتد.

خوشبختانه برای کومان، این اتفاق با گل خاکپو در دقیقه ۲۰ رخ داد؛ بهترین بازی هجومی و یورش هلند تاکنون.  از سال ٢٠٠٨ هلندی‌ها به مرحله یک‌چهارم نهایی یورو نرسیده بودند، اما بعد از اینکه با خوش‌شانسی به‌عنوان یکی از چهار تیم برتر رتبه سوم صعود کردند، این خاکپوی لیورپولی بود که هلندی‌ها را به مرحله بعدی رساند؛ جایی که باید به مصاف ترک‌ها بروند.

و شاید مهم‌تر از آن، این عملکردی بود که به چشم خوب می‌آمد و فشار رسانه‌های هلندی را پس از شکست یک هفته در مقابل اتریش، کاهش داد. رونالد کومان مربی تیم، طی این مدت شدیداً تحت فشار شدیدی قرار داشت و اعتراف کرد؛

جنبه‌هایی از عملکرد تیم مایه شرمساری بود.

 و به این موضوع اشاره کرد؛

شکست مقابل تیم رومانی که در رده ٤٧ جهان قرار دارد، پایان دوران سرمربیگری من در تیم ملی خواهد بود.

در سال ١٩٨٨ کومان یکی از اعضای تیم معرکه هلند بود که یورو را به شایستگی فتح کرد؛ تنها جام مهم لاله های هلند تا امروز. این پیروزی تنها ١٠ کیلومتر آن طرف تر از آلیانز آرنا که هلند با ٣ گل رومانی را شکست داد، در استادیوم متروکه المپیک مونیخ به وقوع پیوست.

ازاین‌رو هزاران هوادار هلندی که به پایتخت باواریا سفر کرده بودند، این مسیر را با پای پیاده طی راهپیمایی عظیمی طی کردند و صدای هیاهوی آن‌ها تا فرسنگ‌ها شنیده می‌شد. دریای نارنجی بار دیگر به یکی از مناظر دیدنی این مسابقات تبدیل شد. کومان از مردانش اکیداً درخواست کرد تا از روح و انگیزه تیم ٨٨ استفاده کنند و اینک بازیکنانش با روحیه و عزمی راسخ راهی برلین می‌شوند و مصمم به تاریخ‌سازی هستند.

کومان سه تغییر پس از شکست مقابل اتریش انجام داد و دنزل دومفریس، استیون برخواین و ژاوی سیمونز هر سه در ترکیب اصلی جای گرفتند. برای تیم رومانی و ادوارد یوردانسکو، مربی آن‌ها، این تابستان به‌یادماندنی خواهد ماند، اما در نهایت آن‌ها توانایی قدم‌گذاردن به مرحله بعدی را نداشتند.

در پشت دروازه هلند، بنری توسط هواداران رومانیایی دیده می‌شد؛ روی آن نوشته شده بود: “Dam Totul Pana La Final” “من همه چیز را تا پای فینال تقدیم می‌کنم”

آنها در این بازی همه چیز را تقدیم کردند؛ اما کافی نبود و در ٢٠ هلند با گل خاکپو افسار بازی را در دست گرفت. این سومین گل مرد لیورپولی در این مسابقات بود و حالا با ژرژ میکاوتادزه، جمال موسیالا و ایوان شرانتس به‌عنوان بهترین گلزن رقابت‌ها برابری می‌کند.

هلندی‌ها تنها با ده کرنر در نیمه اول رومانی را به اسارت کشیده بودند، فقط خطای نادر ویرجیل فن دایک روی دنیس دراگوش اجازه داد تا رومانی تنها شوت خود را به سمت دروازه هلند شلیک کند.

هلند در عین برتری کامل، موفق نمی‌شد گل حیاتی دوم را به ثمر برساند. در دقیقه ٦٠، گاکپو نسخه رومانی را پیچیده است؛ اما گل او توسط VAR به دلیل آفساید مردود اعلام شد. دیگر غیرقابل‌باور شده بود و زمانی که ضربه جانی فیرمان میلیمتری از کنار دروازه رومانی گذشت، کومان به‌سختی می‌توانست افسردگی خود را پنهان کند. در نهایت زمانی که در ٨ دقیقه مانده به پایان خاکپو به طرز فوق‌العاده‌ای پاس گل عالی خود را برای مالن ارسال کرد، اعصاب او آرام گرفت. برای آن گل، فقط یک بغل پای ساده نیاز بود.

بالاخره کومان دست‌هایش را بلند کرد و نفس راحتی کشید و به همراه او تمامی طرفداران هلند خیالشان راحت شد. پشت دروازه هلندی، ارتش نارنجی‌ها شروع به شادی کردند و مالن پس از یک ضد حمله هلند گل زیبای دوم انفرادی خود را به ثمر رساند. برای رومانی، از پاسادنا در سال ١٩٩٤، انتظار برای پیروزی در دور حذفی ادامه دارد، اما آنها می‌توانند با غرور فراوان به این مسابقات نگاه کنند.

 درحالی‌که رژه نارنجی‌پوشان ادامه خواهد داشت. پس از مدت‌ها گل از گل دوستداران هلند شکفت و غنچه‌های هلندی با بازی قابل‌قبول و شادابی شکفته شد. پیروزی در برابر ترکیه لاله ها را نیمه‌نهایی خواهد رساند. اگرچه در مقایسه با تیم‌های بزرگ هلند در ادوار مختلف تاریخ، این تیم حرف چندانی برای ابراز ندارد، ولی کسی چه می‌داند…؟