فیلم چهارصد ضربه (The 400 Blows) اثری فرانسوی در ژانر درام نوجوانانه از فرانسوا تروفو است. این شاهکار سال 1959 یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما است که در این مقاله با آن بیشتر آشنا می‌شویم.
فیلم چهارصد ضربه (The 400 Blows) نامی آشنا برای طرفداران سینمای فرانسه و آثار فرانسوا تروفو (François Truffaut) است. این فیلم، به فرانسوی Les quatre cents coups، محصول سال 1959 از سینمای فرانسه و اولین فیلم بلند کارگردانی شده توسط تروفو است. ژانر فیلم چهارصد ضربه درام نوجوانانه است و یکی از برجسته‌ترین آثار سینمای موج نو فرانسه به شمار می‌رود. این فیلم در قالب آنارفیک تصویربرداری شده است. مدت زمان فیلم The 400 Blows حدود 99 دقیقه (1 ساعت و 39 دقیقه) است و در آن به زبان فرانسوی سخن می‌گویند. این فیلم درام موفق‌ترین فیلم تروفو در فرانسه و یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینما است. تاریخ اکران فیلم چهارصد ضربه 4 می 1959 (13 اردیبهشت 1338) بوده است.
این مقاله از پلازا را به بررسی فیلم The 400 Blows اختصاص داده‌ایم. قصد داریم در ابتدا داستان فیلم را بخوانیم و سپس با بازیگران آن آشنا شویم. در انتها نیز نگاهی به نمرات فیلم و نظرات منتقدین خواهیم داشت. در این مقاله و همچنین مقاله بهترین فیلم‌های جهان و مقاله بهترین فیلم‌های فرانسوی با ما همراه باشید.
فهرست مطالب
خلاصه فیلم سینمایی چهارصد ضربه
داستان فیلم چهارصد ضربه درباره آنتوان دوینل، یک نوجوان 14 ساله در پاریس است. او مشکلات جدی در مدرسه دارد و در خانه نیز اوضاع بهتر نیست. خانواده آنتوان فقیر هستند، والدینش همیشه در حال دعوا و جروبحث اند، و آنتوان از رابطه نامشروع مادرش خبر دارد. همه اینها دست به دست هم میدهد تا آنتوان با فرار از مدرسه، یک مارپیج خطرناک رو به زوال از دروغ و دزدی را آغاز کند.
لازم به ذکر است که این فیلم نیمه اتوبیوگرافی، وقایع زندگی تروفو را منعکس می‌کند. آنت اینسدورف (Annette Insdorf) در این رابطه نوشت: “فیلم چهارصد ضربه ریشه در کودکی تروفو دارد. بدین ترتیب که چگونه آنتوان و تروفو خانه‌ای جایگزین در سینما پیدا کردند، و هیچکدام پدر بیولوژیکی خود را نمی‌شناختند.”
هنرپیشه های فیلم سینمایی چهارصد ضربه
در فیلم The 400 Blows ژان-پیر لئو نقش آنتوان را بازی می‌کند. این اولین فیلم از مجموعه پنج فیلمی است که در آن لئو نقش یک شخصیت نیمه اتوبیوگرافیک، آنتوان، را بازی کرده است. در ادامه مروری بر بیوگرافی چند تن از بازیگران اصلی داریم و سپس به اختصار با نام و نقش بقیه بازیگران فیلم چهارصد ضربه آشنا می‌شویم.
ژان-پیر لئو در نقش آنتوان دوینل
ژان-پیر لئو (Jean-Pierre Léaud) بازیگر فرانسوی متولد 28 می 1944 (7 خرداد 1323) است. او بازیگری را از 14 سالگی با فیلم چهارصد ضربه تروفو آغاز کرد، نقشی که ماندگار شد و امروزه نیز او را با همین نقش‌آفرینی می‌شناسند. در سال‌های بعد او این نقش را در 4 فیلم دیگر تروفو نیز تکرار کرد. این فیلم‌ها عبارتند از: فیلم Antoine et Colette (1962)، فیلم Stolen Kisses (1968)، فیلم Bed and Board (1970) و فیلم Love on the Run (1979). ژان-پیر یکی از برجسته‌ترین بازیگران موج نوی سینمای فرانسه به شمار می‌رود که با کارگردانان بزرگی از جمله ژان-لوک گدارد، اگنس وردا و برناردو برتولوچی کار کرده است. در میان افتخارات وی می‌توانیم نامزدی جایزه بفتا و جایزه سزار، و برد خرس نقره‌ای جشنواره فیلم برلین و همچنین نخل طلای افتخاری جشنواره فیلم کن را نام ببریم.
آلبرت رمی در نقش جولین دوینل، ناپدری آنتوان
آلبرت رمی (Albert Rémy) یک بازیگر فرانسوی بود که در 9 آوریل 1915 (19 فروردین 1294) چشم به جهان گشود. او بازیگری را از سال 1943 آغاز کرد و با نقش جولین دوینل در فیلم چهارصد ضربه و نقش چارلی کولر در فیلم Shoot the Piano Player (1960) به شهرت رسید. آلبرت رمی با برخی کارگردان بزرگ همکاری داشت ودر میان آثارش نام فیلم Les Enfants du Paradis (1945) از مارسل کارنه، فیلم The Train (1964) از جان فرانکنهایمر و فیلم Is Paris Burning? (1966) از رنه کلمان به چشم میخورد. او در 26 ژآنویه 1967 (6 بهمن 1345) در حالی که تنها 51 سال داشت، دار فانی را وداع گفت.
کلر موریر در نقش ژیلبرت دوینل، مادر آنتوان
اودت-میشل-سوزان آگرامون (Odette-Michelle-Suzanne Agramon)، که در سینما با نام کلر موریر (Claire Maurier) شناخته می‌شود، یک بازیگر فرانسوی متولد 27 مارس 1929 (7 فروردین 1308) است. او بازیگری را از دهه 1940 با نقش‌های کوچک در فیلم‌ها آغاز کرد و با فیلم The 400 Blows تروفو شناخته شد. ایفای نقش کریستیان کلمبی در فیلم La Cuisine au beurre (1963) نیز به بیتر دیده شدن او کمک شایانی کرد. چند سال بعد، در سال 2001 وقتی فیلم Amélie اکران و تبدیل به پرفروش‌ترین فیلم فرانسوی شد، کلر نیز به شهرتی بین‌المللی دست یافت.
گای دکامبل در نقش سورپاس، معلم مدرسه
گای دکامبل (Guy Decomble) بازیگر فرانسوی، متولد 12 نوامبر 1910، برابر با 20 آبان 1289، بود. او فعالیت حرفه‌ای خود را از سال 1932 آغاز کرد و طی مدت 32 سال در فیلم‌ها و سریال‌های بسیاری حضور داشت. وی به خصوص برای حضور در فیلم‌های سینمای پس از جنگ به عنوان نقش مکمل شناخته می‌شود. در میان آخرین کارهای او می‌توانیم به فیلم The Girls of La Rochelle (1962)، فیلم Pourquoi Paris? (1962) و فیلم Maigret Sees Red (1963) اشاره کنیم. گای در سن 53 سالگی، در تاریخ 14 آگوست 1964 (23 مرداد 1343) درگذشت.
در فهرست زیر نام و نقش برخی دیگر از بازیگران فیلم The 400 Blows را باهم می‌خوانیم:
- پاتریک اوفی (Patrick Auffay) در نقش رنه بیگی، بهترین دوست آنتوان
- ژرژ فلامنت (Georges Flamant) در نقش آقای بیگی، پدر رنه
- پیر رپ (Pierre Repp) در نقش معلم انگلیسی
- دنیل کوتوریر (Daniel Couturier) در نقش بتران موریس
- لوک آندریو (Luc Andrieux) در نقش معلم ورزش
- رابرت بووی (Robert Beauvais) در نقش مدیر مدرسه
نقد فیلم چهارصد ضربه
فیلم سینمایی The 400 Blows پس از اکران با استقبال گسترده‌ای از سوی منتقدین روبرو گشت. این فیلم در جشنواره فیلم کن نامزد نخل طلا و برنده جایزه بهترین کارگردانی و جایزه OCIC شد. در سی‌ودومین مراسم جوایز اسکار نیز نامزد جایزه اسکار در بخش بهترین فیلمنامه غیراقتباسی گشت. فیلم چهارصد ضربه در مجموع 4 نامزدی و 6 برد را در فهرست افتخارات خود دارد. این فیلم یکی از بهترین فیلم‌های ساخته‌شده در تاریخ سینما محسوب می‌شود و بسیاری از بزرگان سینما نظیر استیون اسپیلبرگ، ریچارد لینکلتر، وودی آلن، وس اندرسون، و لوئیس بونوئل آن را یکی از فیلم‌های مورد علاقه خود نامیده‌اند. آکیرا کوروساوا این فیلم تروفو را “یکی از زیباترین فیلم‌هایی که تاکنون دیده‌ام” توصیف کرد.
نمرات فیلم The 400 Blows از سوی بینندگان و منتقدین بسیار عالی است. بینندگان در وبسایت IMDb نمره 8.1 از 10 را به آن داده‌اند که امتیاز خوبی است. در میان 71 نقد فیلم در وبسایت راتن تومیتوز نیز 99% آنها نقد مثبت ارزیابی شده است. در بخش اجماع نظر منتقدین آمده: “فیلم 400 ضربه یک فیلم اصلی موج نوی فرانسوی است که نگاهی صادقانه، دلسوزانه و کاملا دلخراش از دوران نوجوانی را بدون نوستالژی‌های معمول ارائه میدهد.” باهم نگاهی به نظرات منتقدین درباره این شاهکار تروفو بیندازیم.
The Guardian/ پیتر بردشاو:
فیلم چهارصد ضربه پرتره‌ای از هنرمند به عنوان یک کودک ناراضی است…. می‌دانیم که دوینل هرگز دریا را ندیده است. پس با دیدن آن برای اولین بار چه احساسی دارد؟ آیا دریا برای او نشان آزادی است؟ یا یک دیوار خالی دیگر؟ هنگامی که تروفو در انتها روی چهره دوینل فریز می‌کند، برای اولین بار او را مضطرب و فرسوده نشان میدهد. فریز فریم لحظه‌ای را به تصویر می‌کشد که دوینل مرد شده است. این چهارصدویکمین ضربه‌ای است که تروفو به ما می‌زند.
Times/ وندی ایدی:
این داستان که با رویکردی طبیعت‌گرایانه، شبه مستند و اجرای مرکزی خارق‌العاده ژان-پیر لوئی 12 ساله متمایز شده است، داستانی معتبر دارد.
Slant Magazine/ اریک هندرسون:
نبرد درونی تروفو بین نوستالژی و هرج‌ومرج کاملا قانع‌کننده است، اما قدرت سرزندگی فیلم The 400 Blows، چیزی که آن را مدت‌ها پس از اینکه پیشینیان موج جدیدش کهنه و قدیمی شدند، قوی نگه می‌دارد، حاصل همزیستی بین زندگی واقعی و حلقه فیلم است.
New York Times/ بوزلی کراوتر:
پس از فیلم Forbidden Games رنه کلمنت در سال 1952، دیگر تصویری از سینمای فرانسه نداشتیم که به طرز درخشان و شگفت‌انگیزی انفجار استعداد خلاق تازه‌ای در رشته کارگردانی را نشان دهد. به طرز شگفت‌انگیزی، این اولین تلاش تروفو در کارگردانی یک فیلم بلند است، کسی که پیش از آن فقط یک منتقد فیلم در مجلات فرانسوی بود. اما با وجود تمام بی‌تجربگی حرفه‌ای و جوانی‌اش (27 سالگی) تروفو در اینجا تصویری را نشان میدهد که شاید بتوان آن را یک شاهکار کوچک نامید. وجه تمایز بارز آن وضوح و صداقتی است که با آن داستان تکان‌دهنده از مشکلات یک پسر نوجوان 12 ساله ارائه می‌کند.
The New Leader/ مانی فاربر:
تروفو در بیان ناراحتی‌های زندگی آنتوان، از هرج‌ومرج تا دزدی، مهارت دارد اما اغلب اوقات با فریب دادن مردمش و موقعیت‌های ناگوار به آن دست می‌یابد، مانند یک نوازنده پیانو که از عمد نت اشتباهی را می‌زند.
سخن پایانی
در این مقاله با معرفی فیلم سینمایی چهارصد ضربه در کنار شما بودیم. داستان این شاهکار تروفو را خواندیم، با بازیگران آن آشنا شدیم و نظرات منتقدین را دانستیم. نام این فیلم بارها و بارها در لیست‌های افراد و نشریات مختلف از برترین فیلم‌های تاریخ سینما آمده است. فیلم The 400 Blows از آن آثاری است که تماشای آن به همه طرفداران سینما به شدت توصیه می‌شود. نظر شما درباره این فیلم چیست؟ کدام سکانس بیش از همه روی شما تاثیرگذاشت؟ نظرات خود را از طریق بخش نظرات در پایین صفحه با ما و دیگر خواننده‌های سایت در میان بگذارید.
source