حجت الاسلام خسروپناه دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در نشست مدیران وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان‌های تابعه که با موضوع «تبیین منویات مقام معظم رهبری در حوزۀ فرهنگ» و با حضور وزیر ارشاد در سالن رودکی در حال برگزاری است، ضمن تسلیت کشتار مردم فلسطین و غزه گفت: صهیونیست‌ها شکست ترمیم‌ناپذیری و مفتضحی خورد که نشان داد از لحاظ امنیتی و اطلاعاتی و نظامی چقدر ضعیفند. یکسری بمب‌های آمریکایی بر سر مردم می ریزند که این هنر نیست. اینها به قدری ناتوانند که حاضر نیستند با عملیات‌های زرهی وارد غزه شوند؛ قطعاً با این کار گورستانی برای خود فراهم می‌کنند.
وی افزود: ما در حوزۀ فرهنگ چند مقوله داریم که اینها را باید از هم تفکیک کنیم و مستقل ببینیم. یکی بحث نظریۀ فرهنگ است. تمام فعالیت‌هایی که در حوزۀ موسیقی و نشر کتاب و سایر حوزه‌های هنر انجام می‌گیرد، اگر بپرسند نظریۀ فرهنگی شما چیست، چه پاسخ می‌دهیم؟ مبتنی بر کدام نظریه است؟ در دوران ما هیچ کس به اندازۀ رهبری درباره فرهنگ سخن نگفته است.
خسروپناه ادامه داد: فرهنگ یک نهاد اجتماعی است که ساحت دانش و بینش و نگرش و منش و کُنش را شامل می‌شود. برخی از نظریه‌پردازان، فرهنگ را در ساحت منش و کنش تعریف می‌کنند. فرهنگ حتماً ساحت دانشی و بینشی و باوری دارد. حتماً ساحت نگرش و ساحت منش و ساحت کنش دارد. اگر این ساحت‌های چندگانه در سطح جامعه نهادینه شود، فرهنگ می‌شود. فرهنگ امری فردی نیست. یک امر اجتماعی است، لذا امری جامعه‌شناسی است. جامعۀ ما سطح دانشی و سطح بینشی و سطح نگرشی و گرایشی و منشی و کنشی چه میزان است؟ چقدر عموم مردم عقلانیت‌پذیر و حافظه‌محورند؟ چقدر روحیۀ تقلیدی و چقدر روحیۀ اجتهادی دارند؟ چقدر از فرهنگ‌های بیگانه به سرعت تأثیر می پذیرند یا نمی‌پذیرند؟ رفتارهای آنها در حوزۀ فردی و اجتماعی چه میزان است؟
دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی با اشاره به اینکه وقتی از نظریۀ فرهنگ سخن می‌گوییم، یک وقت فیلسوفانه و یک وقت جامعه‌شناسانه مطرح می‌کنیم و یک وقت بر اساس عرفان و حکمت و معارف اسلامی می‌گوییم، افزود: فرهنگ یعنی دانش مبتنی بر حکمت. بینش مبتنی بر ایمان. نگرش و گرایش مبتنی بر توحید. منش مبتنی بر فضیلت و کُنش مبتنی بر عقلانیت. به اینها می‌گوییم فرهنگ بایسته یعنی باید فرهنگ ما اینگونه باشد. یک وقت می‌خواهیم مبتنی بر تحقیقات جامعۀ آرمانی بگوییم فرهنگ در جامعه ما چگونه است. برخی محققان کتاب‌هایی با عنوان «ما ایرانیان» نوشتند. با یک نگاه جامعه‌شناسانه فرهنگ ایرانی را بیان کردند. ولی وقتی کتاب را می‌خوانیم، می‌بینیم هرچه رذیلت است به ایرانیان نسبت دادند. ایرانیان ذلول و قدرتمند هستند نه ذلیل. وقتی نبردی شده، تا پای جان از وطن دفاع کردیم. متأسفانه تحقیقات یکسویه است. در این دو قرن به قدری در ذهن ما اعلام کردند که خودمان باورمان شده نمی‌توانیم. یک حرکت غرب‌زدگی در این دو قرن آغاز شده و تداوم دارد. لذا وقتی پیشرفتی در حوزه‌های علم و فناوری رخ می دهد، همگان تعجب می‌کنند. آنچه جامعه‌شناسانِ ادعایی از فرهنگ ایرانیان دارند، فرهنگ ذلیلانه است. اما ما می‌گوییم فرهنگ، قدرتمندانه است. دوران جنگ و پس از جنگ این امر را نشان داده است.
وی افزود: در فرهنگ گفت‌وگو خیلی مهم است. اصحاب هنر با هم گفت‌وگو کنند. شما سریال‌های خانگی را ببینید. مصرف دخانیات و مشروبات اللکی و قماربازی در فیلمها دیده می‌شود. آیا اینها در تقویت خانواده است. خط قرمز ما در فیلم و سریال خانواده است. اکثر سریالها تبلیغ جنایت و کشتار است. هر قسمتی نقشۀ قتل یک نفر است. بعد می‌گوییم چرا بعضی از قتل‌ها در جامعه اتفاق می‌افتد. یک کسی از این سریالها و فیلمها آمار بگیرد چند تا در تحکیم خانواده است؟ باید با عقلانیتی بپذیرند می‌توان فیلمی خوب ساخت که در عین حال ارزش‌های اسلامی را رعایت کرد. پیام فیلم‌های ما چیست و چه اثری در تحکیم خانواده می‌گذارد؟
خسروپناه ادامه داد: در حوزۀ موسیقی نیز همین طور است. خیلی از ابهامات موسیقی را هنوز حل نکردیم. خیلی مباحات موسیقی را حرام کردیم. هیچ یک از دستگاه‌ها و سازهای موسیقی ما غنای لهوی ندارد. هم دستگاه‌ها و هم سازها را می‌شناسم.
انتهای پیام/