دانشمندان در خاک‌های جنگلی ایالات متحده ویروس‌های غول‌پیکر با اشکال غیرعادی را کشف کرده‌اند. این ویروس‌های غول‌پیکر دارای زائده‌های عجیب و ساختارهای درونی غیرعادی هستند که برای دانشمندان جدید است.
نمونه‌ای خاک که در سال ۲۰۱۹ از جنگل هاروارد جمع‌آوری شده بود، به مؤسسه ماکس پلانک آلمان فرستاده شد و با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری مورد مطالعه قرار گرفت. به گزارش ساینس‌آلرت، بررسی‌های میکروسکوپی نشان داد خاک مملو از ویروس‌های غول‌پیکری است که قطرشان به ۶۳۵ نانومتر می‌رسد.
ویروس‌های بزرگی که به‌تازگی کشف شده‌اند، از بزرگ‌ترین ویروس‌های شناخته‌شده(به قطر ۱۵۰۰ نانومتر) کوچک‌تر هستند، اما از ویروس‌هایی که انسان‌ها معمولا با آن‌ها مواجه می‌شوند، بسیار بزرگ‌ترند(برای مثال، قطر ویروس عامل کووید ۱۹، ۵۰ تا ۱۴۰ نانومتر است).
پژوهشگران مطمئن بودند آنچه درحال بررسی آن هستند، ویروس است(نه ساختارهای جداشده از سلول‌ها) زیرا کپسید ویروس‌ها(پوشش پروتئینی که ماده ژنتیکی ویروس را احاطه می‌کند) اشکال کاملاً مشخصی مانند ۲۰ ضلعی داشت.
یکی از ویروس‌های غول‌پیکر عجیب دارای اندام‌های بزرگی بود که در قالب الگوی متقارنی مرتب شده بودند. پژوهشگران این ساختار را به عنوان مورفولوژی لاک‌پشت توصیف کردند.
ویروس دیگر دارای ساختارهای لوله‌مانند بلندی بود که از همه سمت آن بیرون زده بودند. این ویروس شخصیت مدوسا از اساطیر یونان باستان را به ذهن دانشمندان آورد. دانشمندان این ساختار را «گورگون» نامیدند که هیولاهایی بودند که مدوسا و دو خواهرش را شامل می‌شدند.
دسته دیگری که «مدل مو» نامیده شدند، خانواده‌ای از ویروس‌های بزرگ را شامل می‌شوند که رشته‌هایی به طول‌های مختلف آن‌ها همچون موهای نامرتب آن‌ها را پوشانده است. (مانند عروسک ترول به‌نظر می‌رسند).
ویروس‌های غول‌پیکر دارای ساختاری شبیه ابرنواختر دارای رشته‌های درهم‌تنیده نزدیک به پوشش کپسید و لایه ضخیمی از ساختارهای منظم پیچک‌مانند بودند.
ویروس‌های «ستاره کریسمس» دارای پوشش دولایه شبیه دو مثلث به هم پیوسته بودند.
به‌گفته‌ی پژوهشگران، یافته‌ها که نسخه پیش‌انتشار آن‌ها در سرور بایوآرکایو منتشر شده است، نشان‌دهنده تنوع بالای ویروس‌های غول‌پیکر است که باید بیشتر مورد مطالعه قرار گیرند.
ویروس‌های غول‌پیکری که به‌عنوان انگل جلبک‌ها عمل می‌کنند، از مدت‌ها پیش مورد مطالعه قرار داشتند. اما این حوزه از علم ویروس‌شناسی در سال ۲۰۰۳ جانی تازه گرفت. در آن زمان، اولین ویروس غول‌پیکر (به عرض ۴۰۰ نانومتر) که در آمیب‌ها رشد می‌کرد، در برج خنک‌کننده‌ای در انگلیس کشف شد.
در سال ۲۰۱۰ با کشف ویروسی به قطر ۷۰۰ نانومتر در سواحل شیلی، رکوردی جهانی در رابطه با اندازه ویروس‌ها به ثبت رسید. این ویروس مگاویروس چیلنسیس (Megavirus chilensis) نام گرفت. در سال ۲۰۱۳ پاندوراویروس ۱۰۰۰ نانومتری در برکه‌ای در ملبون کشف شد.
رکورددار بزرگ‌ترین ویروسی که تابه‌حال در جهان کشف شده است، پیتوویروس سیبریکوم (Pithovirus sibericum) است؛ ویروسی غول‌پیکری که به مدت ۳۰ هزار سال در خاک منجمد سیبری مدفون بود، اما با ذوب یخ‌ها در سال ۲۰۱۴ آشکار شد.
خانواده ما
