توسطautokhabari


دسامبر 25, 2022

با پیشرفت تکنولوژی در خودروها، تعداد آپشن های نجات دهنده نیز بیش تر شدند و توانستند هم از احتمال بروز تصادف ها در شرایط مختلف بکاهند و هم این که صدمات جانی وارد به سرنشینان خودرو و عابران پیاده را کم کنند. از این رو اهمیت‌شان روزبه‌روز بیش تر می شود.
این روزها تنوع خودروهای تولیدشده در دنیا بسیار زیاد است و به همین دلیل خودروسازهای مختلف، خودروهای خود را با آپشن های رفاهی و ایمنی متنوعی به بازارهای مختلف معرفی می کنند. برای مثال، چون یک کشور می خواست خودرو برایش ارزان تر تمام شود و دیگری یک خودروی فول نیاز داشت، ممکن است یک خودرو با دو سری امکانات به دو کشور فروخته شود.
اما جدا از این اختلاف در امکانات خودروها، برخی از آن ها دارای آپشن های ایمنی مهمی هستند که در مواقع مناسب می توانند جان و مال افراد را از خطر حفظ کنند و جلوی آسیب رسیدن به آن ها را بگیرد. در میان این امکانات، بسیاری از آن ها نقش‌شان پس از بروز تصادف مشخص می شود، مانند ایربگ ها، اما برخی دیگر از آن ها قبل از تصادف عملکرد خود را نشان می دهند و موجب جلوگیری از بروز و یا کاهش شدت آن می شود.
در این متن تعدادی از آپشن های نجات دهنده که تأثیر آن ها بیش تر در زمینه پیشگیری از بروز تصادف است را به همراه میزان تأثیرگذاری آن ها مورد بررسی قرار می دهم.
در بین تمام امکانات رفاهی و ایمنی به کاررفته در خودرو، تنها می توان سه آپشن، رادار بین خطوط یا سیستم نگهدارنده بین خطوط، سیستم هشدار تصادف از جلو و همچنین ترمز اضطراری را به عنوان آپشن های نجات دهنده شناخت.
این سیستم برای عملکرد خود از یک دوربین مخصوص که بر روی آینه وسط نصب می شود کمک می گیرد. دوربین نیز می تواند خطوط جاده ای را تشخیص دهد و به دنبال آن لِین (Lane) رانندگی را هم می شناسد. در نتیجه، مسیر عبور مشخص‌شده توسط خودرو تشخیص داده می شود و در صورت خروج از آن، راننده از راه های متفاوت آگاه می شود و هشدارهای لازم را دریافت می کند.
در سیستم رادار بین خطوط (Lane Departure Warning)، پس از تشخیص خروج از مسیر، فقط به راننده هشدار داده می شود و سپس این راننده است که باید با تغییر موقعیت فرمان، خودرو را به مسیر خود برگرداند. اما در سیستم نگهدارنده بین خطوط (Lane Keep Assist)، پس از تشخیص خروج از مسیر و دادن هشدارهای لازم، در صورت عمل نکردن به موقع راننده، خود سیستم دست به کار می شود و با استفاده از سیستم فرمان برقی و ترمزها، خودرو را به مسیر خود برمی گرداند.
بیش تر بخوانید:
فرمان برقی چیست و چگونه کار می کند؟
رادار بین خطوط یا سیستم کمکی نگهدارنده بین خطوط چگونه کار می کند؟
با توجه به عملکرد این دو سیستم می توان فهمید که در پیشگیری از تصادف بسیار مهم هستند و آمارها هم همین را نشان می دهند. بر طبق آخرین آماری که در دست است، احتمال تصادف از پهلو در خودروهایی که مجهز به آپشن رادار بین خطوط یا هشدار خروج از مسیر هستند، حدود ۸ درصد کم تر می شود و همچنین میزان آسیب های جانی نیز حدود ۷ درصد افت می کند.
اما اگر خودرو علاوه بر رادار بین خطوط به سیستم نگهدارنده بین خطوط نیز مجهز باشد و سیستم کنترلی خودرو بتواند دوباره آن را به مسیر برگرداند، از احتمال بروز تصادف حدود ۹ درصد کاسته می شود. این اختلاف یک درصدی یعنی این که اگر خودروساز از سیستم نگهدارنده بین خطوط استفاده نمی کرد، سیستم رادار بین خطوط کارایی لازم را داشت و می توانست به اندازه کافی از بروز تصادفات کم کند. از این رو همان طور که می دانیم، تعداد خودروهایی که رادار هشداردهنده دارند بسیار بیش تر از خودروهایی است که سیستم نگهدارنده بین خطوط دارند.
برای عملکرد این آپشن از راداری استفاده می شود که در جلوی خودرو نصب خواهد شد و با ارسال امواجی از خود، می تواند فاصله شئ و یا خودروی روبه‌رویی را تشخیص دهد. پس از تشخیص میزان فاصله، در صورت کاهش بیش از اندازه آن و یا این که خودرو با سرعتی پیش برود که احتمال برخوردش زیاد باشد، سیستم هشدار تصادف از جلو یا forward collision warning، از راه های مختلف راننده را آگاه می کند. در نتیجه راننده پس از دریافت هشدارهای لازم، ترمزگیری می کند و از احتمال بروز تصادف می کاهد.
میزان تأثیرگذاری این آپشن نجات دهنده حدود ۳۳ درصد است که نشان می دهد می تواند بسیار مهم باشد. از طرفی، طبق آمار به دست آمده، سیستم هشدار تصادف از جلو می تواند حدود ۳۴ درصد از آسیب های جسمانی و جانی افراد حاضر هم کم کند.
خودروهایی که به سیستم ترمز اضطراری مجهزند، حتماً سیستم هشدار تصادف از جلو را هم دارند زیرا برای عملکرد ترمز اضطراری به داده های هشدار تصادف از جلو نیاز است.
عملکرد سیستم ترمز اضطراری به این گونه است که پس از افزایش احتمال تصادف، توسط داده هایی که رادار جلویی در اختیار کامپیوتر خودرو قرار می دهد، این کامپیوتر به ترمزها دستور می دهد از سرعت خودرو بکاهند و یا آن را به طور کامل متوقف کنند. به این ترتیب، می توان از بروز تصادف به طور کامل جلوگیری کرد و یا این که از شدت آن به میزان قابل توجهی کاست.
با توجه به آمارهای موجود، به کارگیری این آپشن در خودروها می تواند حدود ۴۹ درصد از بروز تصادف ها و حدود ۵۳ درصد از وارد آمدن آسیب های جانی و جسمانی کم کند. البته از آن جایی که خودروهای مجهز به این سیستم ایمنی، به هشدار تصادف از جلو نیز مجهزند، می توان با کم کردن تأثیر کلی از مقدار تأثیری که هشدار تصادف از جلو دارد، به اثرگذاری خالص این آپشن یعنی، ۱۶ درصد در جلوگیری از بروز تصادف و ۱۹ درصد در کاهش آسیب های جانی و جسمانی رسید.
در پایان می توان گفت، آپشن های نجات دهنده ای که در مورد آن ها و میزان تأثیرگذاری‌شان صحبت شد، می توانند بسیار مهم تلقی شوند، زیرا فعال بودن آن ها در خودروها، سالانه جان بسیاری از انسان ها را نجات می دهد و از خسارت های مالی نیز کم می کند. به همین دلیل، استفاده از آن ها در بسیاری از کشورهای پیشرفته الزامی است و خودروسازان موظف هستند خودروهای تولیدی مخصوص آن کشورها را به این آپشن ها مجهز کنند.
از طرفی، با توجه به روند ضعیفی که خودروسازهای داخلی در پیش گرفتند و همچنین وارداتی های ارزان قیمتی که قرار است به کشور بیایند، به علت هزینه بالای استفاده از این امکانات، انتظار خرید خودروهایی که به آپشن های نجات دهنده مجهز باشند را نباید داشت.
در بین تمام امکانات رفاهی و ایمنی به کاررفته در خودرو، تنها می توان سه آپشن، رادار بین خطوط یا سیستم نگهدارنده بین خطوط، سیستم هشدار تصادف از جلو و همچنین ترمز اضطراری را به عنوان آپشن های نجات دهنده شناخت.
طبق آخرین داده ها، احتمال تصادف از پهلو در خودروهایی که مجهز به آپشن رادار بین خطوط یا هشدار خروج از مسیر هستند، حدود ۸ درصد کم تر می شود و همچنین میزان آسیب های جانی نیز حدود ۷ درصد افت می کند. اما اگر خودرو به سیستم نگهدارنده بین خطوط نیز مجهز باشد، از احتمال بروز تصادف حدود ۹ درصد کاسته می شود.
با توجه به آمارهای موجود، به کارگیری آپشن های هشدار تصادف از جلو و ترمز اضطراری در خودروها می تواند حدود ۴۹ درصد از بروز تصادف ها و حدود ۵۳ درصد از وارد آمدن آسیب های جانی و جسمانی کم کند.